Kunt u zich voorstellen dat in politiek Den Haag de Kamerfracties van PvdA, GroenLinks en SP tegen een verhoging van het minimumloon stemmen? In Israël zou niemand er raar van opkijken. Maandag stemde de volledige rechtse oppositie – Likoed, de ultraorthodoxe partijen en de religieus-zionisten – tegen een verlenging van de regeling die Israëlisch recht van toepassing verklaart in de Joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever. Netanyahu en co torpedeerden daarmee een wet die van cruciaal belang is voor de bewoners van die nederzettingen – in overgrote meerderheid aanhangers van Likoed, de ultraorthodoxe partijen en de religieus-zionisten.
De verlenging haalde het bij lange na niet, want ook de Arabische partijen in de Knesset stemden tegen of onthielden zich van stemming, wat in hun geval een stuk begrijpelijker is. Zo dreigt nu letterlijk wetteloosheid voor de 450 duizend Joodse ‘kolonisten’ op de Westoever. Blijkbaar is dat een kleine prijs voor het hoofddoel van de oppositie: de val van premier Naftali Bennett en zijn regenboogcoalitie. Dat doel, tevens de grootste hoop voor oppositieleider Benjamin Netanyahu om uit de gevangenis te blijven, heiligt de middelen.
Niet te redden
De oppositie boekte succes: met 51 stemmen voor en 58 tegen kon de regering-Bennett op bijzonder weinig steun rekenen. Dat komt niet alleen door de tegenstand van de Arabische partijen, hoewel Ra’am nota bene deel uitmaakt van de coalitie. Ook twee leden van Bennetts eigen Yamina stemde tegen, evenals het Arabische Knessetlid Ghaida Rinawie Zoabi. Zij is lid van het linkse Meretz, een van de partijen die er het meeste belang bij hebben dat de regering overleeft. Niet alleen omdat Meretz een gezworen tegenstander van Netanyahu is, maar ook omdat de partij uit de Knesset dreigt te verdwijnen als er nu verkiezingen gehouden zouden worden. Dat Meretz dreigt Zoabi te royeren als fractielid – een zware sanctie die het onmogelijk maakt voor een Knessetlid na de volgende verkiezingen terug te keren, voor welke partij dan ook – lijkt de regering Bennett niet te kunnen redden.
Dat de premier er zelfs niet in slaagt een meerderheid voor zo’n onomstreden regeling te verkrijgen, is voor de rechtse partijen reden het nut van de coalitie te betwijfelen. Dat geldt voor Bennetts eigen Yamina, maar in toenemende mate ook voor Nieuwe Hoop van voormalig Likoed-dissident en minister van Justitie Gideon Sa’ar. De minister moest na afloop van de stemming toegeven dat ‘de coalitie op haar laatste benen loopt’. Geen goed teken voor de premier en ook niet voor zijn minister van Buitenlandse Zaken, Yair Lapid, die geacht wordt in augustus 2023 het hoogste regeringsambt van Bennett over te nemen. De kans dat de coalitie tot die tijd standhoudt, lijkt verwaarloosbaar. Blijkbaar is een gedeelde afkeer van Benjamin Netanyahu toch een te wankele basis om een solide regering op te bouwen.
… en de VN moddert verder
Regeringen komen, regeringen gaan, maar de anti-Israëlhouding van de Verenigde Naties blijft altijd bestaan. Nergens geldt die regel sterker dan in de VN-Mensenrechtenraad. U weet wel, dat lichaam waarin modeldemocratieën als China, Qatar, Eritrea en Venezuela (en tot april dit jaar Rusland) hun eigen bloedige misdaden witwassen, maar tegelijkertijd vaker Israël veroordelen dan alle andere landen ter wereld bij elkaar. Dat bleek ook deze week weer bij het uitbrengen van het UNHCRrapport over de strijd tussen Hamas en de IDF in mei 2021. Het rapport legt de schuld van dat conflict geheel aan Israëlische zijde en negeert de rakettenregen op Israëlische burgerdoelen vrijwel volledig.
Dat komt niet direct als een verrassing. Op instigatie van Pakistan en de Palestijnen heeft de raad een permanente commissie ingesteld die mensenrechtenschendingen in en door Israël onderzoekt. De Joodse staat is uiteraard de enige ter wereld waarvoor zo’n commissie is ingesteld. Alsof dat niet genoeg is, werd als commissievoorzitter Navi Pillay aangesteld: een prominent deelneemster aan de beruchte Durbanconferentie in 2001. Pillay lobbyt actief bij regeringen voor sancties tegen ‘apartheidsstaat’ Israël. Dat is dus alsof de baas van de Nederlandse belastingdienst voorzitter wordt van een commissie die het toeslagenschandaal moet onderzoeken. Ook weinig verrassend: Hamas heeft het rapport van Pillay en haar commissie toegejuicht als ‘een belangrijk document over de misdaden van de bezetting’. De terreurbeweging wordt in het rapport driemaal genoemd, Israël 157.
Heeft u dit artikel met plezier gelezen? Met een abonnement op het NIW krijgt u toegang tot columns, opinies, analyses, nieuws – en achtergrondverhalen. Kies hier wat het beste bij u past.
Abonneer op het NIW
