Het jaar 2016 begon zoals 2015 eindigde, met dramatische gebeurtenissen in de wereld die gedoemd zijn meer polarisatie te veroorzaken. We zagen executies in Saoedi-Arabië, onder andere van de sjiitische geestelijke Nimr al-Nimr, waardoor Iran op de achterste benen stond. Daar werd wraak genomen door de Saoedische ambassade te plunderen en in de brand te steken. Even voor de goede orde: in Iran vinden na China jaarlijks verreweg de meeste executies plaats.
In het Duitse Keulen werden ruim honderd vrouwen door zo’n duizend mannen met een Noord-Afrikaans uiterlijk belaagd, aangerand en er is zelfs een geval van verkrachting gemeld. De geschrokken Keulse burgemeester Henriette Reker reageerde met een verklaring dat dames tijdens het vieren van carnaval dan maar afstand moesten bewaren. Ik vroeg me af of mevrouw Reker zo verstijfd van angst was, dat ook de radertjes in haar bovenkamer waren stopgezet. Terecht reageerde Lodewijk Asscher dat de opmerkingen van de burgemeester een volledig verkeerd signaal waren. Maar ook dit Keulse schandaal draagt niet bij aan de eenheid en solidariteit in Europa ten opzichte van immigranten en vluchtelingen. Gelukkig lijkt er nu eindelijk langzamerhand ook in de media meer ruimte te komen voor een echt inhoudelijk debat over de uitdagingen waar we met deze instroom voor staan, want het valt niet te ontkennen dat onze westerse vrijheden onder druk staan.
Ook in Israël brak het nieuwe jaar aan met een nieuw hoofdstuk in de terreur. Na alle steekincidenten van 2015 opende een Arabische Israëli op 2 januari in hartje Tel Aviv, op Dizengoff, het vuur: twee doden, zeven gewonden en de dader is bij het ter perse gaan van dit NIW nog altijd voortvluchtig. De politie kwam de man op het spoor omdat zijn vader zich meldde bij de autoriteiten.
Polarisatie: het lijkt het woord van 2016 te worden, niet in de laatste plaats in Israël, zo blijkt uit het artikel van Jan Franke op pagina 11. Maar er is ook tegengif, zoals het initiatief van Joden en Arabieren in het gemengde Jaffa: dit tegengeluid is een lichtpuntje in deze donkere tijden, zowel letterlijk als figuurlijk. Laten we hopen dat meer mensen zullen weigeren zich in hun loopgraven te verschansen en een hokjesgeest zullen verruilen voor openheid en realisme.
Abonneer op het NIW
