Na overleg met haar schrijvers geeft de voormalige verzetsuitgeverij De Bezige Bij het aangekondigde boek van Abou Jahjah gewoon uit. Abou Jahjah twitterde triomfantelijk: “De Bezige Bij blijft een verzetsuitgeverij en wijkt niet voor druk.”
Door Ruben Gischler
Hij heeft duidelijk andere opvattingen over verzet dan zijn critici. “Ik leef niet in de jaren 40, maar ik leef vandaag,” zei Abou Jahjah afgelopen maandag bij Pauw. “Wat is verzet vandaag, dan kijk je waar er bezetting is en dat is Palestina.” Israël bezet Palestina, zei hij zonder weerwoord. Zijn medestanders vinden zijn kijk ‘prikkelend’ en ‘verfrissend’. Zo hadden zij er blijkbaar nog niet naar gekeken, of hij zegt wat zij willen zeggen, maar nog niet durven. Wat zij niet weten is dat zijn verzets demagogie zelfs in de Levant allang een grijsgedraaide plaat is.
In Abou Jahjahs vaderland Libanon wordt ‘het verzet’ belichaamd door Hezbollah. Alles wat zij doen is in naam van het verzet, al-muqawima, tegen de ‘zionistische bezettingsmacht’. Op dit punt aangekomen moet je eigenlijk zeggen: ‘wie voor de één een terrorist is, is voor de ander een verzetsstrijder’. Maar het blijft opvallen dat het verzet daar wel heel graag paradeert met militair machtsvertoon en de Hitlergroet. In die zin lijkt het verzet van Hezbollah meer op de Nationale Widerstand van de neonazi’s dan op het verzet tegen de nazi’s. Zelfs nu Hezbollah lang en breed de machtigste partij van Libanon is, blijft zij in verzet. Stel je voor dat Henk Pröper van de Bezige Bij nog steeds in een blauwe overall van de BS, met koppelriem en stengun achter zijn bureau zou zitten. Hoewel het naast Abou Jahjah niet zou misstaan. Verzet is in Libanon een geloofsartikel, dat je openbaar dient te belijden. Heb je het lef publiekelijk kanttekeningen bij de almacht van Hezbollah te plaatsen dan zal je toch eerst plichtmatig jouw waardering en dankbaarheid voor het verzet moeten uitspreken, wil je nog kans maken weg te komen met je kritiek.
Hetzelfde geldt voor buurland Syrië. Verzet tegen de ‘racistische’ zionisten was de rechtvaardiging voor decennialange, wrede dictatuur en onderdrukking door de Ba’ath-partij van vader en zoon Assad. Generaties zijn opgevoed met indoctrinatie tegen de zionistische vijand. De vlag van de Ba’ath-partij is dezelfde als de Palestijnse vlag en in hun logo is die vlag gestoken in het hart van de verenigde Arabische wereld en dat is voor hun ‘Palestina.’
Vleesmolen
Het moge duidelijk zijn dat verzet en haar synoniemen inmiddels een van de meest uitgewoonde woorden van de Arabische taal is. Geen zichzelf serieus nemende verzetsgroep tegen Assad zal zich durven te tooien met het woord ‘al-muqawima’. Want dat woord is volledig gemonopoliseerd door Hezbollah en de Baath-partij. De enige die er gebruik van maken zijn alawitische knokploegen zoals al-Muqawimat al-Suria. Of ‘de as van het verzet’ waaronder Hezbollah, Assad en Iran opereren. In naam van het verzet worden onvrede en verzet in Syrië onderdrukt.
Steeds meer sjiieten vragen zich af waarom ‘de weg naar Jeruzalem’ eigenlijk via Homs en Aleppo moet lopen
Zelfs in Libanon begint men genoeg te krijgen van de steeds leger wordende verzetsretoriek van Hezbollah. Buitenbeentje onder de Libanese journalisten, Hanin Ghaddar, beschrijft hoe Hezbollah in de Syrische burgeroorlog zelfs haar eigen gemeenschap door de vleesmolen haalt. Het vuur dat zij vroeger nog in de ogen zag schitteren, is gedoofd. Vooral jongens uit arme families moeten het bezuren. Steeds meer sjiieten vragen zich af waarom ‘de weg naar Jeruzalem’ eigenlijk via Homs en Aleppo moet lopen. ‘Wij zijn zelf bezetter geworden,’ verzucht er een tegen Ghaddar. Voor velen wordt nu ook duidelijk hoeveel die verplicht beleden solidariteit met de Palestijnen eigenlijk waard is. Geen woord van steun voor de Syrische bevolking is er vernomen van de diverse ruim gefinancierde Palestijnse organisaties. Zelfs na vijf jaar zijn de Palestijnse leiders niet in staat om dit moordende conflict een plaatsje in hun starre wereldbeeld te geven.
Terwijl de grachtengordel snakt naar Abou Jahjahs ‘prikkelende’ boodschap van verzet, struikel je op het CS bij wijze van spreken over Syriërs die hun buik vol hebben van verzet.
Abonneer op het NIW
