Wangedrocht

Foto: Claudia Kamergorodski

“Eerst vergast worden, dan pas heb je recht van spreken.” Dit ‘grapje’ maakte de een-heel-klein-beetje-bekende Nederlandse Stella Bergsma, alias EinsteinBarbie, op Twitter tijdens een dialoog waarin het (uiteraard) ging over Joden. EinsteinBarbie noemt zichzelf schrijfster en zangeres, waaruit je zou kunnen concluderen dat ze niet de domste is. En Stella neemt het regelmatig op voor moslims en homoseksuelen, geheel terecht uiteraard. Maar voor Joden is het klaarblijkelijk een ander verhaal.

Ik vergat het voorval, totdat ik de brief van vooraanstaande leden van het Verbond voor Progressief Jodendom las, die wij deze week integraal publiceren. Ik dacht weer even aan de duidelijk-meer-Barbie-dan- Einstein smakeloosheid van Bergsma. Het is opvallend hoe vaak bekende Nederlanders die zich terecht uitspreken ter verdediging van minderheidsgroeperingen even zo snel een stuitend gebrek aan beschaving aan de dag leggen als het om Joden gaat. Terwijl de antisemitische voorvallen, als je die afzet tegen het kleine aantal Joodse inwoners, onevenredig hoog zijn in vergelijking met andere groeperingen.

Nog zo’n typisch voorbeeld van die ‘intellectuele ongevoeligheid’ leest u op pagina 25. Theaterrecensent Anne-Rose Bantzinger bezocht de première van Achter het Huis, een bewerking van Het Achterhuis door Ilja Leonard Pfeijffer. Even hebben we getwijfeld of we u wel zouden vermoeien met de schuttingtaal die de toneelspelers het publiek voorschotelen, maar we besloten het toch te doen, om de rauwheid van dit stuk aan te geven. Anne Franks zus Margot wordt door de makers tweemaal verkracht: één keer op het toneel, en dan nog een keer, door haar nagedachtenis te misvormen, en met die van haar van alle andere personen die in het Achterhuis ondergedoken zaten. Maar voor Pfeijffer, representant van het linkse intellect, is dat geen enkel probleem.

Ieder weldenkend mens weet dat dit toneelstuk al vanuit principe niet deugt. Maar diverse media lijken daar niet mee te zitten. Waar Achter het Huis in Het Parool nog twee sterren kreeg, kreeg het er in de Volkskrant drie en in NRC Handelsblad – waarom verbaast me dat niet? – zelfs vier. Wat die Joden ervan vinden? Ach, jongens, dát is toch niet interessant?

Ongetwijfeld zal elitair Nederland na de vier sterren van NRC als vliegen op de stroop op het stuk af komen. Maar davidsterren krijgt dit wangedrocht niet.