Er waren tijden dat journalisten geen kritiek op elkaars werk leverden. Maar deze tijd maakt kritiek noodzakelijk. Kijk naar de Volkskrant van 6 juli. Die krant deed een holmannetje, genoemd naar de manier waarop de hoofdredactie van Het Parool Theodor Holman onderuithaalde door uit te pakken met een hele pagina negatieve lezersreacties op hun columnist.
De Volkskrant dacht: dát kunnen wij ook! Maar liefst twaalf brieven drukte de krant af met een eenduidige teneur: Eddo Verdoner, de nationaal coördinator antisemitismebestrijding kielhalen. Aanleiding was een interview met de NCAB dat de krant daags daarvoor had gepubliceerd. Journalisten Loes Reijmer en Rik Kuiper wilden VVD-leider Dilan Yesilgöz beentje lichten vanwege haar reactie op het vertrek van Douwe Bob op Jom Ha Voetbal door aan Verdoner een uitspraak te ontlokken. Dat lukte niet. Sterker, Verdoner sprak de Volkskrant zelf aan op een stuk van buitenlandredacteur Peter Giesen die schreef dat ‘de nazaten van de Holocaust nu zelf daders zijn geworden.’ In plaats van de hand in eigen boezem te steken, ging de krant in de aanval en nam wraak op Verdoner. Niet als redactie, met open vizier, maar laf door de lezers de NCAB tot op de grond af te laten breken: de Paroolmethode geknipt en geplakt.
Je kunt je afvragen of die kranten denken dat hun lezers achterlijk zijn en dit spelletje niet doorzien. Daarnaast: weten deze redacties niet dat er tal van anti-Joodse, excuus: antizionistische clubjes klaar zitten om dit soort briefjes te schrijven in de hoop dat die ergens vruchtbare bodem vinden?
Met de drang om alles wat maar een beetje naar zionisme riekt zo grondig mogelijk te cancelen, deed de NRC ook een duit in het zakje. De ‘Israëllobby’ onder leiding van het CIDI zou een grote invloed hebben op de Tweede Kamer. Van het CIDI is bekend dat het met zeer beperkte, private middelen degelijke informatie verschaft aan zowel publiek als pers en politici. Het artikel in de NRC leek een kopie van een soortgelijk artikel waarmee de krant in 2014 het CIDI ook al in een kwaad daglicht probeerde te stellen.
Geen woord natuurlijk over de tientallen pro-Palestijnse organisaties zoals Oxfam Novib, die met tientallen miljoenen worden gesubsidieerd door – vaak onwetende – leden van de Postcodeloterij. Die instellingen kunnen rekenen op een onvergelijkbaar groter budget en zijn in politieke partijen aan de linkerzijde volledig geïnfiltreerd.
Dat is een artikel dat u in de NRC niet zult lezen. Daarom schrijven wij het maar.
Wraak
Er waren tijden dat journalisten geen kritiek op elkaars werk leverden. Maar deze tijd maakt kritiek noodzakelijk. Kijk naar de Volkskrant van 6 juli. Die krant deed een holmannetje, genoemd naar de manier waarop de hoofdredactie van Het Parool Theodor Holman onderuithaalde door uit te pakken met een hele pagina negatieve lezersreacties op hun columnist.
De Volkskrant dacht: dát kunnen wij ook! Maar liefst twaalf brieven drukte de krant af met een eenduidige teneur: Eddo Verdoner, de nationaal coördinator antisemitismebestrijding kielhalen. Aanleiding was een interview met de NCAB dat de krant daags daarvoor had gepubliceerd. Journalisten Loes Reijmer en Rik Kuiper wilden VVD-leider Dilan Yesilgöz beentje lichten vanwege haar reactie op het vertrek van Douwe Bob op Jom Ha Voetbal door aan Verdoner een uitspraak te ontlokken. Dat lukte niet. Sterker, Verdoner sprak de Volkskrant zelf aan op een stuk van buitenlandredacteur Peter Giesen die schreef dat ‘de nazaten van de Holocaust nu zelf daders zijn geworden.’ In plaats van de hand in eigen boezem te steken, ging de krant in de aanval en nam wraak op Verdoner. Niet als redactie, met open vizier, maar laf door de lezers de NCAB tot op de grond af te laten breken: de Paroolmethode geknipt en geplakt.
Je kunt je afvragen of die kranten denken dat hun lezers achterlijk zijn en dit spelletje niet doorzien. Daarnaast: weten deze redacties niet dat er tal van anti-Joodse, excuus: antizionistische clubjes klaar zitten om dit soort briefjes te schrijven in de hoop dat die ergens vruchtbare bodem vinden?
Met de drang om alles wat maar een beetje naar zionisme riekt zo grondig mogelijk te cancelen, deed de NRC ook een duit in het zakje. De ‘Israëllobby’ onder leiding van het CIDI zou een grote invloed hebben op de Tweede Kamer. Van het CIDI is bekend dat het met zeer beperkte, private middelen degelijke informatie verschaft aan zowel publiek als pers en politici. Het artikel in de NRC leek een kopie van een soortgelijk artikel waarmee de krant in 2014 het CIDI ook al in een kwaad daglicht probeerde te stellen.
Geen woord natuurlijk over de tientallen pro-Palestijnse organisaties zoals Oxfam Novib, die met tientallen miljoenen worden gesubsidieerd door – vaak onwetende – leden van de Postcodeloterij. Die instellingen kunnen rekenen op een onvergelijkbaar groter budget en zijn in politieke partijen aan de linkerzijde volledig geïnfiltreerd.
Dat is een artikel dat u in de NRC niet zult lezen. Daarom schrijven wij het maar.
Gerelateerd
Lees meer »
Meer Gerelateerde Berichten
Wraak
Rode kaart
Krokodillentranen
Woordvoerder over slachtofferaantallen in Gaza blijkt Hamas-terrorist
Het grote niets