Een vermakelijke klucht voltrok zich in debatcentrum De Balie rond de prijsuitreiking aan de Vrijdenker van het jaar. Enkele leden van de in 1856 opgerichte vereniging vonden het een schande dat Theodor Holman die eer te beurt viel. Voorop in dat protest liep de 82-jarige historicus en voormalig hoofddocent geschiedenis aan de Radboud Universiteit Anton van Hooff (zie pagina 18). Wat is dat toch met die instelling dat docenten daar geen andere mening dulden? Van Hooffs actie werd door Holman met humor gepareerd. Als de man zichzelf belachelijk wilde maken, ging hij zijn gang maar.
Erger waren Van Hooffs opmerkingen na afloop: ‘Natuurlijk juichte het voornamelijk Joodse publiek, buitenburgers van de schurkenstaat, de genocideontkenner toe,’ schreef de historicus. In De Telegraaf voegde hij daaraan toe: “In de zaal zaten Joden die in Nederland wonen, maar ook burgers zijn van Israël. Kijk, als je aan islamieten in Nederland vraagt: ‘Wat vind jij van terreur?’ is dat onzin, zij hebben er niets mee te maken. Maar bij Joden is dat anders. Israël is hún staat.”
Los van de discutabele term ‘genocide’ buitelen de antisemitische gedachtekronkels van Van Hooff over elkaar heen. Terwijl hij het onderscheid tussen moslims wel zegt te kennen, maakt hij zich ten opzichte van Joden schuldig aan groepsbelediging. Hij scheert een hele bevolkingsgroep over één kam, verwijt die dubbele loyaliteit en houdt Nederlandse Joden verantwoordelijk voor het beleid van de Israëlische regering.
Terwijl Van Hooff Holman zijn prijs liever zou ontnemen en er zelfs stemmen opgaan bij de Iraanse, pro-Israëlische dissident Keyvan Shahbazi – winnaar in 2024 – hetzelfde te doen, zou ieder verstandig mens denken dat de uitreiking aan Van Hooff als Vrijdenker van het jaar 2023 een foutje was. Zo vrij blijkt de gedachte van Van Hooff niet. Tijd om ‘De echte vrijdenker’ op te richten?
Intussen draaien de verkiezingscampagnes op volle toeren en is Hilversum veranderd in één grote zendtijd voor politieke partijen. In politiek Den Haag vormen Israël en de aanpak van Joden-haat al jarenlang een splijtzwam. Dat blijkt onder meer uit onderzoek dat CIDI verrichtte en waarvan het NIW gebruik mocht maken. Voor lezers die beide onderwerpen belangrijk vinden, en wij denken dat we daar velen van u onder kunnen scharen, interessante informatie voor in het stemhokje.
Splijtzwam
Een vermakelijke klucht voltrok zich in debatcentrum De Balie rond de prijsuitreiking aan de Vrijdenker van het jaar. Enkele leden van de in 1856 opgerichte vereniging vonden het een schande dat Theodor Holman die eer te beurt viel. Voorop in dat protest liep de 82-jarige historicus en voormalig hoofddocent geschiedenis aan de Radboud Universiteit Anton van Hooff (zie pagina 18). Wat is dat toch met die instelling dat docenten daar geen andere mening dulden? Van Hooffs actie werd door Holman met humor gepareerd. Als de man zichzelf belachelijk wilde maken, ging hij zijn gang maar.
Erger waren Van Hooffs opmerkingen na afloop: ‘Natuurlijk juichte het voornamelijk Joodse publiek, buitenburgers van de schurkenstaat, de genocideontkenner toe,’ schreef de historicus. In De Telegraaf voegde hij daaraan toe: “In de zaal zaten Joden die in Nederland wonen, maar ook burgers zijn van Israël. Kijk, als je aan islamieten in Nederland vraagt: ‘Wat vind jij van terreur?’ is dat onzin, zij hebben er niets mee te maken. Maar bij Joden is dat anders. Israël is hún staat.”
Los van de discutabele term ‘genocide’ buitelen de antisemitische gedachtekronkels van Van Hooff over elkaar heen. Terwijl hij het onderscheid tussen moslims wel zegt te kennen, maakt hij zich ten opzichte van Joden schuldig aan groepsbelediging. Hij scheert een hele bevolkingsgroep over één kam, verwijt die dubbele loyaliteit en houdt Nederlandse Joden verantwoordelijk voor het beleid van de Israëlische regering.
Terwijl Van Hooff Holman zijn prijs liever zou ontnemen en er zelfs stemmen opgaan bij de Iraanse, pro-Israëlische dissident Keyvan Shahbazi – winnaar in 2024 – hetzelfde te doen, zou ieder verstandig mens denken dat de uitreiking aan Van Hooff als Vrijdenker van het jaar 2023 een foutje was. Zo vrij blijkt de gedachte van Van Hooff niet. Tijd om ‘De echte vrijdenker’ op te richten?
Intussen draaien de verkiezingscampagnes op volle toeren en is Hilversum veranderd in één grote zendtijd voor politieke partijen. In politiek Den Haag vormen Israël en de aanpak van Joden-haat al jarenlang een splijtzwam. Dat blijkt onder meer uit onderzoek dat CIDI verrichtte en waarvan het NIW gebruik mocht maken. Voor lezers die beide onderwerpen belangrijk vinden, en wij denken dat we daar velen van u onder kunnen scharen, interessante informatie voor in het stemhokje.
Gerelateerd
Lees meer »
Meer Gerelateerde Berichten
Splijtzwam
NIW-podcast met Esther Voet en Joop Soesan, deel 112
De onstuitbare verrechtsing van Israël
New Yorkse Democraten kiezen omstreden Israëlhater als kandidaat
Verkiezingswinnaar Merz: Netanyahu welkom in Duitsland