Afgelopen week werd bekend dat de Amerikaanse Alexandria Ocasio-Cortes, ook wel AOC genoemd, een eerder aangenomen uitnodiging voor een herdenking van de Israëlische premier Rabin afsloeg. De Amerikaanse tak van de Israëlische vredesbeweging PeaceNow, in Nederland te volgen via vredenu.org, wilde haar graag op dit evenement hosten. AOC is één van de 4 democraten die de ‘Squad’ worden genoemd in het Amerikaanse congres. Deze groep van 4 vrouwen vormt een progressief boegbeeld binnen de democratische partij. Uitdagers van de zittende elite zijn ze, maar ook een weergave van de wereldwijde opkomst van een uitgesprokener identiteit. De Squad gebruikt haar progressiviteit als vaandel.
VredeNu wilde juist deze vrouw uitnodigen, omdat ze zelf een progressieve beweging is. VredeNU is uiterst kritisch op het Israëlische beleid op de West bank. De organisatie wil een twee staten oplossing en wel eentje, die recht doet aan het Palestijnse volk.
Rabin, die als premier van Israël vermoord werd omdat hij vrede stichtte, is voor VredeNu een held. Hij tekende de Oslo akkoorden, die een basis hadden moeten leggen voor deze twee staten oplossing. Hij schudde de hand van Arafat. En in een tumultueus maatschappelijk debat werd hij verguisd door degenen, die het land aan de oever van de Jordaan wilden behouden. De dag dat hij vermoord werd, op een vredesdemonstratie nota bene, wilde hij nog eens uitleggen waarom een waardige vrede de enige uitweg is voor het schijnbaar eindeloze conflict tussen Israël en de Palestijnen.
Zijn dood kwam als een schok. Ook voor mij. Net als bij de Twin Towers wist ik precies waar ik was toen het bekend werd. Ik zat op de bank bij mijn ouders thuis, en ik huilde. Rabin was voor mij een held van ongekende proporties. Ik achtte dit onmogelijk en was verslagen in mijn verdriet.
Nu zijn we 25 jaar verder, en het is alleen nog maar duidelijker geworden hoeveel de moord op Rabin kapot gemaakt heeft. Zijn inspanningen voor de vrede waren ongekend. Hij ontving er zelfs de Nobelprijs voor. Logisch dat VredeNu juist deze man wilde herdenken, dat VredeNu zijn ideeën wil laten voortleven ter inspiratie voor toekomstige generaties. Shalom chawer, tot ziens mijn vriend, sprak Bill Clinton bij het afscheid van Rabin in 1995. De president stond er naast een huilende Jordaanse Koning. Wie had dat ooit kunnen bedenken.
En toch kwam deze week plots die annulering van AOC. Vanwege druk van enkele NGO’s besloot ze niet meer mee te doen. Zelfs de Palestijnen waren verbaasd. De man die zijn leven gaf voor de vrede, voor een rechtvaardige vrede, was niet goed genoeg om te herdenken.
Op het eerste gezicht lijkt het misschien dat ze hiermee extra rekening hield met ondersteuners van de Palestijnse zaak. Maar dat is niet zo. Wat ze eigenlijk deed is elke vredelievende Israëli vertellen, dat hij of zij voor haar nooit goed genoeg zal zijn. Zelfs als je je leven op het spel zet, als je de hoogste prijs wil betalen om een rechtvaardige vrede te bereiken, zal AOC je nog afwijzen. Niets is zo funest voor de Israëlische vredesbeweging als dit. En niets straalt zoveel vooringenomenheid uit als deze afwijzing. Dit leidt niet tot vooruitgang, maar tot polarisatie en dus achteruitgang. AOC stelt zich hiermee niet meer in het progressieve kamp, maar is verworden tot een populist in verkiezingstijd, en een slecht voorbeeld voor onze jeugd.
Ik hoop oprecht dat er een terugslag volgt, dat deze politica na voortschrijdend inzicht op haar fout terugkomt. Of dat ze iets anders gaat doen. De Amerikaanse progressieve Democraten verdienen beter.
Eddo Verdoner is voorzitter van Centraal Joods Overleg (CJO) en vice-voorzitter van het CIDI.
Abonneer op het NIW
