Vaak eindigen roddels in de vergetelheid. Behalve als je moeder Patty Harpenau is.
Ik wil het toch nog een keer over Dotan hebben. Of beter gezegd over zijn moeder, Patty Harpenau. Twee maanden geleden onthulde een landelijke ochtendkrant dat de gevierde muzikant op de sociale media nepfans – in jargon trollen genoemd – had gebruikt om zichzelf de hemel in te prijzen en concurrenten kapot te maken. De leukste nepfan vond ik een ventje met leukemie. Zijn laatste wens was een concert van Dotan inclusief meet and greet. Verzin het maar eens. Na de rel was Dotan van de aardbodem verdwenen. Alleen wat resten van zwavel werden gevonden. Hij zou naar het ideale toevluchtsoord Israël zijn vertrokken.
In zijn afwezigheid kwam zijn moeder Patty veelvuldig in de media. De societyschilderes annex spiritueel huis-tuin-en-keukengoeroe had al jaren geen contact meer met haar zoon. De situatie was zelfs zo hoog opgelopen dat Dotan alle referenties aan zijn moeder van zijn eigen Wikipediapagina had gehaald. In De Telegraaf deed Patty een oproep aan haar zoon: “Geef me een teken van leven.” Inmiddels zijn we een paar weken verder en is Dotan gewoon weer terug op zijn Amsterdamse stekkie. Zaak gesloten, zou je zeggen. Maar helaas is de logica uit de wereld vertrokken.
Dotan was door het hoog aangeschreven blad Story gespot op zijn Amsterdamse balkon met zangeres Caro Emerald. Nu zit ik ook wel eens met iemand op mijn balkon, daar is niets vreemd aan. Maar natuurlijk gaan de roddelbladen dan bepaalde dingen suggereren, zij moeten ook kopij verkopen. Vaak eindigt zo’n roddel in de vergetelheid. Behalve als je moeder Patty Harpenau is.
De hele Dotanrel was haar wel goed uitgekomen. Nu kon zij ook weer stralen in de publiciteit. There’s no such thing as bad publicity, zeggen pr-mensen altijd. Patty mocht uithuilen in het Algemeen Dagblad over alle ‘shit’ die ze over zich heen had gekregen. Ook wist ze handig te vertellen dat haar nieuwe zelfhulpboek binnenkort uitkomt.
Tijdens het interview werd Harpenau ook gevraagd naar de balkonscène van Dotan en Emerald. Nu had ze twee antwoordopties: ‘Ik heb geen idee, want ik heb mijn zoon al meer dan vijf jaar niet gesproken’, of optie B. U begrijpt, ze koos voor de tweede. En dus zei ze – ik citeer letterlijk: “Ik viel van mijn stoel toen ik dat hoorde. Zonder in details te willen treden, kan ik alleen maar zeggen dat het godsonmogelijk is dat Dotan iets met een vrouw zou aanknopen. De goede verstaander zal begrijpen wat ik bedoel…”
Toen het interview op het internet verscheen dook alles en iedereen op de geaardheid van Dotan. Patty was meteen genoodzaakt om de woorden terug te nemen. Zo had ze het niet bedoeld, ze bedoelde met ‘een vrouw’ niet alle vrouwen, om er vervolgens aan toe te voegen: “Of hij op mannen of vrouwen valt? Het is niet aan mij daarover iets te zeggen. Dat is aan hem.”
En zo had Dotan dus niet alleen tegen de buitenwereld gelogen, hij had ook tegen zichzelf gelogen. Maar misschien heb je ook geen keus met zo’n moeder. Je kunt haar verwijderen van Wikipedia, maar ook dat helpt niet. Publiciteit haalt het slechtste in mensen naar boven.