Het liep wat uit de hand, die Poeriemgrap van vorige week. Toen we het bericht van mijn zogenaamde alia online zetten, was het hek van de dam. Als ik had kunnen inschatten wat voor deining het zou veroorzaken, had ik me wellicht bedacht. Poeriemgrappen zijn traditie in het NIW.
Er zijn klassiekers, zoals de beroemde Miss Piggyverkiezing voor ‘de mooiste vrouw van de PIG’, de Portugees-Israëlietische Gemeenschap. Op de gepubliceerde datum stond een aantal kandidates bij de Portugese synagoge. Er was ‘de Joodse vriendin’ van kroonprins Willem-Alexander. We hadden ‘Mix Match’, een interreligieus datingbureau waarvoor mensen zich echt aanmeldden. Trouw nam het verhaal over, in alle ernst. Atheïst Bart Schut wordt nog steeds gevraagd hoe het met zijn gioer gaat. Zet je zo’n grap online, dan zijn er natuurlijk velen die van het bestaan van Poeriem geen weet hebben. Voor al die lezers: Poeriem viert het verhaal van koningin Esther die het Joodse volk in het oude Perzië redde van een dreigende genocide. We vieren het met verkleedpartijen en grappen, vergelijk het met carnaval en 1 april.
De geschrokken en vooral ook lieve reacties stroomden binnen. En hoe meer en hoe liever, hoe schuldiger ik me begon te voelen. Misschien toch iets te geloofwaardig geschreven? Want een groot deel van de tekst was waar. Ja, ik maak me zorgen om antisemitisme. Ja, ik fantaseer wel eens over een leven in Israël en omdat ik de taal niet voldoende machtig ben, zou ik dan inderdaad iets willen doen met interieurontwerp, yoga en dans. Maar Arnon Grunberg als opvolger? Dáár zou toch niemand intrappen?
Daarbij komt: ik weet dat we ontzettend veel op ons landje schelden, ja, ik bedoel Nederland, maar ik hou van dit land en ben er trots op. Iedere keer als ik op Schiphol land, ben ik weer een beetje blijer dat Nederland mijn thuis is, want we hebben het hier hartstikke goed.
Dus ik maak me weliswaar zorgen, maar hoop ook dat het nog heel lang een hartstikke goed land zal blijven, ook voor Joden. En laten we het van de positieve kant zien: sinds vorige week weten iets meer mensen wat Poeriem inhoudt, om met Gert-Jan Segers te spreken: “Poeriem, phew, weer wat geleerd over Joodse feesten”. Oud-politicus Han ten Broeke hielp journalist Wilco Boom uit de brand: “You’re being purim’d.”
Laat onverlet dat ik me een beetje schuldig voel, een heel klein beetje.
Abonneer op het NIW
