Op vijf juli zul je met jouw partij, de PvdA, de Britse Labourleider Jeremy Corbyn met alle honneurs ontvangen. Onderling contact tussen leiders van politieke partijen met een zelfde sociaal gedachtegoed is uiteraard logisch, maar zoals je ongetwijfeld weet is Corbyn niet onomstreden.
Hij juicht zijn terroristische ‘vrienden’ van Hamas en Hezbollah alle lof toe en er zijn tientallen voorbeelden van Corbyns neiging tot antisemitisme: hij vergeleek Israël met ISIS, hij was gecharmeerd van een muurschildering met antisemitische stereotypen en is Facebookvriendjes met allerlei Jodenhatende clubjes. Lokale en landelijke politici die tot zijn partij behoren laten zich regelmatig niet alleen antizionistisch maar ook antisemitisch uit zonder dat hij daartegen actie onderneemt. Tijdens demonstraties die Labour mede organiseert, worden spandoeken gedragen met ronduit antisemitische kretologie. Als Corbyn wordt gevraagd actie te ondernemen tegen de antisemitische tendensen in zijn achterban, reageert hij niet of halfslachtig.
Diverse Joodse leden van Labour hebben hem daar meermaals op aangesproken en er zijn er die uit protest zelfs uit de partij en het Engelse parlement zijn gestapt. Vooraanstaande Joodse organisaties in Groot-Brittannië uiten geregeld in niet bepaald omfloerste bewoordingen hun diepe zorgen, maar Corbyn speelt Oost-Indisch doof. Pogingen om nader tot elkaar te komen mislukken door de halsstarrigheid van de partijleider.
Corbyns laksheid ging zelfs zo ver dat de Israëlische zusterpartij, Avoda, alle banden met Labour verbrak. De voorbeelden zijn legio.
Naar de reden waarom Corbyn niet adequater optreedt blijft het gissen, maar één beweegreden zou kunnen zijn dat hij bang is dan een belangrijk deel van zijn electoraat kwijt te raken, namelijk groeperingen in de BDS-beweging en stemmers die zelf lijden aan antizionistische en antisemitische onderbuikgevoelens. Daarom lijkt het zelfreinigend vermogen van Labour op dweilen met een washandje terwijl de kraan wagenwijd open staat.
Zelf heb je meegemaakt hoe partijgenoten die gedreven werden door zeer dubieuze en anti-sociaaldemocratische onderbuikgevoelens een partij kunnen vergiftigen. Je hebt destijds met Diederik Samsom schoon schip gemaakt door Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk uit de partij te zetten, terwijl jullie ongetwijfeld hebben geweten dat die actie jullie stemmen zou kosten. Ook ken ik je als een fervent strijder tegen Jodenhaat. Ik hoop dat je Corbyn naast een lesje anti-antisemitisme ook kunt meegeven dat een partij uiteindelijk alleen overleeft door zelfreinigend vermogen tegen dit soort rabiate invloeden en dat het hoog tijd is dat de Engelse politicus de bezem door abjecte tendensen in zijn partij haalt.
Abonneer op het NIW
