De cijfers van het FRA-onderzoek waarover wij u in dit NIW informeren liegen er niet om.
In heel Europa voelen Joden de angst voor het wederom opkomend antisemitisme. Iedereen klaagt er steen en been over, maar hoe zit het met daadwerkelijke daden? Minister Ferd Grapperhaus heeft vertegenwoordigers van de gemeenschap uitgenodigd voor een gesprek. Maar eigen ervaring leert dat daarna in het beste geval mondjesmaat en langzaam stappen worden gezet. Goed om te horen dat PvdA-leider Lodewijk Asscher zich nu achter een voorstel van Gert-Jan Segers (CU) en Dilan Yesligoz (VVD) heeft geschaard om een nationaal coördinator antisemitisme aan te stellen. Opmerkelijk ook, omdat Asscher als minister daar niet zo happig op leek. Laten we zien of het voorstel door de Kamer komt, want ik hoor de gedachtegang al: als er een coördinator antisemitisme komt, moet er ook een komen voor moslims, lhbt+’ers, et cetera, et cetera… Voor het gemak voorbijgaand aan het unieke karakter van antisemitisme. Nederland loopt trouwens behoorlijk achter: Duitsland, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk hebben er al een. Zelfs Zweden. En wat zullen de bevoegdheden van zo’n coördinator worden? Hoe zal die de onderling afwijkende cijfers van onderzoeken van verschillende instanties vergelijken en wegen?
Zie ook hoe hoog de discussie oploopt over wat antisemitisme wel en niet is. Welke criteria houden al die onderzoeksinstellingen aan? Vergelijken we geen appels met peren? Daarom is het zo ontzettend hard nodig één lijn te trekken, door heel Europa, met één eenduidige definitie. Die ligt er, de IHRA-definitie. Het is ontluisterend te zien hoe sommige partijen, vooral aan linkerzijde, zich aan die definitie proberen te onttrekken want o, o, je zou antisemitisme eens kunnen verwarren met antizionisme.
Dat antizionisme in zich meedraagt dat Joden als volk geen recht hebben op zelfbeschikking, is op zichzelf al antisemitisch, maar daar wordt aan voorbijgegaan. Er zijn zelfs invloedrijke Joden die zich, omdat ze bang zijn ‘uitgescholden’ te worden voor zionist, tegenwoordig post-zionist noemen. Ja heus, ik maak geen grapje. Ik denk dat we met dat soort figuren de oorlog niet gaan winnen. Het NIW heeft voor de politiek haar huiswerk gedaan en de IHRA-definitie voor u nagelezen. Zie onze bevindingen in het Gesprek van de dag. Dat is immers een van onze belangrijkste taken: informeren. Onze lezers, en zeer beslist ook onze politici.