Senator Markuszower is het, sinds hij op dinsdag 9 juni plechtig werd beëdigd in de vergaderzaal van de Eerste Kamer aan het Binnenhof. „Ik werd er van harte verwelkomd. Alexander Rinnooy Kan van D66 kwam me begroeten, Tineke Strik van GroenLinks. Nee, ik voelde me niet gediscrimineerd omdat ik voor de PVV in de Kamer kom.”
Voor de Joodse gemeenschap is jurist en ondernemer Gidi Markuszower (37) geen onbekende. Hij zat in het bestuur van Bij Leven en Welzijn, de organisatie die zich bezighoudt met de beveiliging van Joodse gebouwen, die een oogje in het zeil houden bij sjoeldiensten, bruiloften en bar mitswa-vieringen. Hij was een spraakmakend lid van de Kerkenraad van de Nederlands- Israëlitische Hoofdsynagoge in Amsterdam. Tot zijn huidige functies behoren het bestuurslidmaatschap van Likoed Nederland en van het CJO. Ook is hij penningmeester van het Nederlands-Israëlitisch Kerkgenootschap. De politieke carrière van Gidi Markuszower verliep met horten en stoten. Hij begon bij de VVD, als assistent van het Tweede Kamerlid Anton van Schijndel, die als rechtsbuiten van de fractie bekendstond en in 2006 door Mark Rutte de deur uitgezet werd. Vier jaar later kwam het Binnenhof weer in zicht. Geert Wilders bezorgde Markuszower een verkiesbare vijfde plaats op de PVV-lijst. Maar toen brak rond zijn persoon de ene na de andere affaire uit. De voorman van Bij Leven en Welzijn werd ervan verdacht bij de viering van het zestigjarig bestaan van Israël in de RAI de wapenwet te hebben overtreden. Binnen de NIHS stelde hij voor te laten onderzoeken of verdedigers van het Goldstone-rapport, dat Israël van oorlogsmisdaden in Gaza betichtte, konden worden geroyeerd. Dat lekte uit. Vervolgens ontving Wilders een brief van toenmalig minister Ernst Hirsch Ballin. Markuszower zou in het verleden contact hebben onderhouden met ‘medewerkers van een buitenlandse inlichtingendienst’ (bedoeld werd vermoedelijk de Mossad). Hirsch Ballin noemde hem ‘een risico voor de integriteit van Nederland’. Om de PVV uit de wind te houden trok Markuszower zijn kandidatuur in. Het huidige kabinet is er kennelijk niet meer van overtuigd dat hij een risico voor de staatsveiligheid vormt. Toen Wilders hem opnieuw naar voren schoof, dit keer voor een zetel in de senaat, bleef een waarschuwing uit. Dus wordt hij nu namens de PVV voorzitter van de Eerste Kamercommissie Immigratie & Asiel en woordvoerder Veiligheid en Justitie, Buitenlandse Zaken, Defensie en Ontwikkelingssamenwerking. Ook treedt hij toe tot de Assemblee van de Raad van Europa. „Ik ben er heel blij mee,” zegt hij in zijn kantoor in Amstelveen: „Ik kan er nu aan bijdragen op die terreinen het PVV-geluid te laten horen.”
De PVV is een omstreden partij.
„Het is een van de weinige partijen die de problemen van de Nederlandse samenleving herkent, benoemt en er oplossingen voor aandraagt. Misschien wel de enige partij die dat durft.”
Wat zijn in uw ogen de problemen van de Nederlandse samenleving?
„We dreigen de soevereiniteit over ons eigen land te verliezen, door de overdracht van bevoegdheden aan Brussel en door het oprukken van de islam. Dit wordt een heel onprettig land voor mensen die niet islamitisch zijn. Alle landen waar de islam aan de macht is voeren oorlog met de buren, zijn in een burgeroorlog verwikkeld of allebei tegelijk. Ze vervolgen christenen, Joden, homo’s. Vrouwen hebben het er moeilijk. Nederland is nu nog geen Syrië, maar hoe zal het over vijftig jaar zijn?” Hij pleit voor een immigratiestop voor mensen uit niet-westerse landen: „Het toelaten van grote groepen immigranten draagt er niet toe bij onze westerse beschaving overeind te houden.” De grootste problemen ziet hij in de islam. isering „Je kunt je afvragen of het wijs is geweest de islam even veel rechten te geven als godsdiensten als het christendom en jodendom. De vraag stellen is hem beantwoorden.”
Christenen hebben Joden ook eeuwenlang vervolgd. Waarin zit volgens u het bepalende verschil tussen het christendom en de islam?
„Het christendom heeft zich anders ontwikkeld dan de islam, zeker de afgelopen honderd jaar. Ze zijn minder agressief geworden naar de Joden toe. Saoedi-Arabië is een ander soort land dan Luxemburg. In Libië heb je andere spanningen dan in Katwijk.”
U komt zelf uit een familie van Joodse vluchtelingen uit Oost-Europa. Hoe kunt u dan voor een immigratiestop pleiten?
„Het gaat mij om de immigranten uit niet-westerse landen. Natuurlijk moeten we ons humaan opstellen, maar dat kan ook via opvang in de eigen regio. Je kunt ook tentenkampen in Libië bouwen en de vluchtelingen daar onderbrengen, tegen een fractie van de kosten in Nederland. Zo kun je mensen die in de penarie zitten ook helpen.” Hij vindt de islam niet van hetzelfde beschavingsniveau als de westerse cultuur: „Daar moet je de consequenties uit trekken. Ik ben voor bijzonder onderwijs voor christenen en Joden, maar niet per se voor moslims. Er is niets raars aan om te zeggen: we moeten wel synagogen en kerken toestaan maar geen moskeeën. Op zijn minst zouden we de moslims moeten voorhouden: gedraag je eerst eens zoals andere gelovigen hier. Als je dat weigert, kun je ook geen aanspraak maken op de zelfde rechten als andere Nederlanders.” Hij haalt artikel 1 van de Grondwet erbij. „Daar staat: gelijke gevallen dienen gelijk te worden behandeld. Maar de islam is niet hetzelfde als het jodendom en het christendom. Dus heb je daar een apart juridisch kader voor nodig. Ten principale is de islam een ideologie die niet past bij Nederland.” Een tussenweg zou de invoering van een entreetoets kunnen zijn: „We zouden van moskeeën en islamitische organisaties kunnen verlangen dat ze eerst verklaren dat de Nederlandse wet boven de sharia staat, en daar ook naar handelen. De PVV heeft niets tegen individuele moslims, maar ze moeten zich wel aanpassen aan de Nederlandse mores, zoals de Joden dat ook hebben gedaan. Moslims die hier willen wonen moeten bewijzen dat hun geloof bij onze samenleving past. Zo niet, dan kunnen ze geen aanspraak maken op onze vrijheid van godsdienst.”
Abonneer op het NIW
