Ter voorbereiding op een dagje racefietsen door het Limburgse heuvelland met twee afgetrainde radiocollega’s, nam ik me voor om eens een week geen alcohol te drinken.
Dat viel bar tegen. De eerste verleiding diende zich reeds aan op dag 1, nog voordat de 4 goed en wel in de klok zat. Ik was bij een feestelijke receptie, waar de glazen wijn nadrukkelijk lonkten. Snel droop ik af, iets ongeloofwaardigs mompelend over een hond die moest worden uitgelaten.
Dag 2 diende zich aan als D-day. Drank-dag. De beproeving arriveerde per sms. Of ik die avond wilde popquizen. Het beste team van Amsterdam had een uitvaller en blijkbaar waren alle opties uitgeput. Inhoudelijk heb ik meestal weinig in te brengen, maar ik doe altijd graag mee. Biertje, goed gezelschap, fragmentjes raden, nog een biertje; een prima tijdverdrijf op de maandagavond. Daarom was het met pijn in mijn hart dat ik bedankte voor de eer. Non-alcoholisch popquizen is als tonic zonder gin.
Zo zat ik die avond niet in de kroeg, maar thuis achter de buis. Met in mijn knuist een kop thee, keek ik naar RTL Late Night. Te gast waren twee fris ogende meiden, beiden getooid met lang, goudblond haar en een permanente glimlach, die hun wat onnozele gezichtjes nog wat onnozeler maakte. Het waren populaire diëtisten. Onder de schurftopwekkende titel The Green Happiness hadden ze op internet tweehonderdduizend volgers, die ze zelf ‘cliënten’ noemden. Hun kookboeken waren volgens de presentator niet aan te slepen.
De voedingstips bleken nogal apart. Zo diende je ’s ochtends twintig minuten te gorgelen met kokosolie
De voedingstips van de Vrolijke Hulkjes bleken nogal apart. Zo diende je ’s ochtends twintig minuten te gorgelen met kokosolie. Gelukkig mocht dat best onder het douchen of tijdens het eten klaarmaken. Dat eten bleek geen sinecure. Om te beginnen was ei taboe, want dat is ‘de menstruatie van een kip’. Gluten mochten ook niet, want die verstoren je darmflora. Voorts zo min mogelijk vlees en vis en o ja, ook geen soja want daar raken je hormonen van in de war. Om over koffie en alcohol maar te zwijgen.
Eitje
Op het tweede scherm bezocht ik de website van The Green Happiness. Daar suggereren de Vrolijke Hulkjes dat vrijwel alle kwaaltjes, inclusief kanker, te voorkomen zijn door hun dieet te volgen. Wetenschappelijke onderbouwd is het allemaal niet, maar zij luisteren gewoon goed naar hun lichaam, zo legden ze uit op tv. Als je ’s ochtends nou maar je tanden poetst met een pasta van Keltisch zeezout, dan wordt je vanzelf wat de ondertitel van hun laatste, 64 euro kostende boek, belooft: ‘healthy, sexy, confident and soulful’. Geluk manifesteert zich bij voorkeur in het Engels.
Zonder blikken of blozen, maar mét hun stralende glimlachjes, poepten de Vrolijke Hulkjes een ontzagwekkende hoeveelheid onzin uit, die presentator en tafelgasten genoeglijk over zich heen lieten komen. Met als hoogtepunt het ei als menstruatie van een kip. “Hoezo!?!” vroeg de presentator. “Zo gaat dat toch met een eitje?” antwoordde het eerste Hulkje, dat bij nader inzien verdacht veel op Britt Dekker leek. “Dat wordt gemaakt in de baarmoeder. En dan ligt het op je bord. Heb je daar weleens over nagedacht? Je had dat ons vier jaar geleden ook niet moeten vertellen, hoor. Dan hadden wij ook gezegd: ‘O, mijn God.’”
Culinair journaliste Karin Luiten, uitgenodigd om de Vrolijke Hulkjes van repliek te dienen, zweeg. Terwijl zij de culinaire Jomanda’s recht in hun vrolijke gezichtjes had moeten uitlachen om zoveel onverholen bullshit. Na een lesje over de anatomie van de kip (menstruatie ≠ ovulatie), had ze fel van leer moeten trekken tegen de commerciële uitbuiting van een onzekere groep jonge vrouwen op zoek naar houvast.
In plaats daarvan mompelde Luiten, die ik hoog acht als kookboekenauteur en journaliste, iets vrijblijvends over een volwaardig voedingspatroon. Haar felste protest had ze voor zich op tafel staan: een glas witte wijn.
Dit kon ik niet over mijn kant laten gaan. Even later serveerde ik mezelf een overdosis bitterballen met een biertje. Zo strandde mijn alcoholvrije week op dag 2. Maar het was voor een hoger doel.
Abonneer op het NIW
