Formatie

Foto: Claudia Kamergorodski

Wie de politieke ontwikkelingen in Den Haag volgt, snakt zo langzamerhand naar witte rook of tenminste een paar contouren van het regeringsakkoord.

Dat het een tour de force is om de touwtjes tussen de ChristenUnie en D66 aan elkaar te knopen, is bekend. Vriend en vijand weet dat de voorkeur van D66 uitging naar een coalitie met GroenLinks. Hoe graag, liet de partij al onder informateur Edith Schippers weten, tijdens een onaangenaam verlopen oriënterend gesprek met CU-fractievoorzitter Gert-Jan Segers, die volgens betrouwbare Haagse bronnen de vergadering na afloop lijkbleek verliet.

D66 had meteen een hele rits eisen op tafel gelegd, inclusief een aantal over het toekomstige Israëlbeleid. Zelfs Buma liet zich toen in niet mis te verstane woorden uit door te zeggen dat er door D66 geen vertrouwen werd gebouwd. Nu de partijen na de op de klippen gelopen onderhandelingen met GroenLinks opnieuw aan tafel zitten, rijst de vraag of en hoe de houding tegenover Israël in het regeerakkoord zal worden opgenomen. Nu naar buiten is gekomen dat D66 de strakke teugels ten opzichte van ‘kroonjuweel’ voltooid leven heeft laten vieren, vraagt menigeen zich af wat de ChristenUnie daarvoor moet inruilen. Door mee te stemmen met anti-Israël-moties heeft D66 tijdens de laatste regeringsperiode aangetoond dat de toch al broze ‘liefde’ tussen die partij en de Joodse staat definitief verleden tijd is.

Het CDA heeft bewezen haar positie ook te herijken, zie daarvoor de tweedelige serie van Elma Verheij die het NIW vlak voor de algemene verkiezingen (nr. 19 en 20) publiceerde en waarin u het stemgedrag van alle partijen nog eens terug kunt lezen. Voor de VVD zijn er veel belangrijker zaken uit het formatievuur te slepen.

Blijven de tegenovergestelde standpunten van D66 en de ChristenUnie over. Het is te hopen dat de VVD en de ChristenUnie tegenover al te radicale antiIsraël-standpunten hun poot stijf houden, en wellicht krijgt ook de CDA-top door dat een significant deel van haar achterban de pro-Palestijnse vrijage niet kan waarderen. Veel CDA’ers, vooral die uit de CHU-bloedgroep, gruwen van de eenzijdig negatieve behandeling die Israël ten deel valt. En heel misschien zal een andere maatschappelijke ontwikkeling D66 doen terugkeren op haar vijandige schreden, namelijk de zeer belangrijke technologische bijdrage die Israël kan leveren in de strijd tegen terreur en cyberaanvallen. Want dat zou de eerste prioriteit van álle vier partijen aan tafel moeten zijn.