Het grootste documentairefestival ter wereld, het IDFA, trakteert u dit jaar ook op een ruime hoeveelheid onderhoudende, prikkelende of reflectieve films met een Joodse link, allemaal vers van de pers. De onderwerpen zijn zeer divers: liefde, dierentuinen, ziekte, Auschwitz-toerisme, racisme in het Israëlische voetbal, ethische grenzen in humor, een container in de woestijn en meer.
LoveTrue
Alma Har’el, Israël/VS, 82 min.
Een poëtisch portret van drie Amerikaanse jongens op zoek naar liefde, en hun besef dat ware liefde een illusie is. Documentaire en fictie lopen in elkaar over, inclusief droomachtige beelden van belangrijke momenten uit hun jeugd.
Weiner
Josh Kriegman, Elyse Steinberg, VS, 100 min.
Amerikaans politicus Anthony Weiner kwam in 2011 in opspraak vanwege een seksschandaal. Per ongeluk postte hij een onthullende foto, bedoeld voor een andere vrouw dan zijn echtgenote op Twitter. In 2013 volgde een tweede, soortgelijke misser. Zijn huwelijk met Hillary Clintons rechterhand Huma Abedin ging daarna bergafwaarts.
Shalom Italia
Tamar Tal-Anati, Israël/Duitsland, 71 min.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog zaten drie Italiaans-Joodse broers met hun ouders ondergedoken in een grot, waar ze aan de nazi’s wisten te ontkomen. Tamar Tal-Anati volgt de broers als ze zeventig jaar later in een Italiaans bos naar de grot op zoek gaan. Bij goede Italiaanse maaltijden komen de verhalen los.
House Call
Neta Shoshani, David Ofek, Israël, 62 min.
Een jonge kankerpatiënte wordt in de terminale fase thuis begeleid door een team dat bestaat uit een arts, een verpleegkundige en een sociaal werker. Het naderende afscheid valt niet alleen haar naasten zwaar, maar ook het medische team.
The B-Side: Elsa Dorfman’s Portrait Photography
Errol Morris, VS, 76 min.
Met een supergrote Polaroidcamera zette de Amerikaanse fotografe Elsa Dorfman zowel bekend als onbekend Amerika op de gevoelige plaat. Nu ze de pensioengerechtigde leeftijd nadert en Polaroid geen films meer levert laat deze – in haar eigen woorden – lucky Jewish girl de regisseur een kijkje in haar archief nemen.
How to Meet a Mermaid
Coco Schrijber, Nederland/Denemarken/België, 90 min.
Persoonlijke documentaire van de maakster over haar broer Lex, die in 2000 niet terugkeerde van een duikvakantie in Egypte. Zijn geschiedenis, met andere verhalen doorvlochten, wordt een reflectie op de schoonheid en verwoestende kracht van de oceaan.
Joe’s Violin
Kahane Cooperman, VS, 24 min.
Als Joseph Feingold, 91 en overlevende van Auschwitz, zijn oude viool aan een stichting schenkt krijgt Brianna, een twaalfjarige New Yorkse uit een kansarme wijk, het instrument in handen. De viool, met zijn beladen geschiedenis, geeft haar een nieuwe kans.
Turn over the Stones
Nir Dvortchin, Israël, 29 min.
Midden in de woestijn woon Sami in een kleine container. Ooit schreef hij vanuit de gevangenis talloze brieven aan zijn vrouw, over zijn angst, schaamte, weggeëbde levensdrift en ‘de monsters’ die hij herkende in zijn medegevangenen. Hij hoopt dat zijn teruggetrokken leven tot vergeving zal leiden.
Who’s gonna love me now?
Tomer Heymann, Barak Heymann, Israël/England, 86 min.
Saar (m) verhuisde naar Londen toen bleek dat zijn familie in de kibboets waar hij opgroeide zijn seksuele geaardheid niet accepteerde. Nu hij ontdekt heeft dat hij seropositief is, zoekt hij opnieuw toenadering, gesteund door zijn vrienden uit het London Gay Men’s Chorus.
My friend, Yaniv
Maayan Schwartz, Israël, 45 min.
Yaniv is 28 en verlaat het ouderlijk huis. Dat hij een serieuze spierziekte heeft, aan een rolstoel is gekluisterd en 24-uurszorg nodig heeft ziet hij niet als een probleem.
Austerlitz
Sergei Loznitsa, Duitsland, 94 min.
Het bezoeken van Auschwitz lijkt een industrie geworden. Austerlitz zet met beelden van selfies makende bezoekers en bevallig poserende toeristen bij de ovens dat idee nog eens op scherp.
The Settlers
Shimon Dotan, Israël/Frankrijk/Canada/Duitsland, 110 min.
Sinds de Zesdaagse Oorlog is de Westelijke Jordaanoever geworden tot een lappendeken van Israëlische en Palestijnse nederzettingen. Het vredesproces wordt daar niet bepaald door vergemakkelijkt.
Volgens de Israëlische filmmaker Shimon Dotan zien de Israëlische kolonisten zichzelf als leiders; hij vraagt zich echter af waarheen ze Israël leiden.
Forever Pure
Maya Zinshtein, Ierland//Israël/Engeland/Noorwegen, 85 min.
Toen voetbalclub Beitar Jerusalem in 2013 voor het eerst in zijn geschiedenis twee islamitische spelers contracteerde, zorgde dat voor een golf van racistische uitingen en uiteindelijk tot een boycot van het team.
Waiting for Giraffes
Marco de Stefanis, Emmy Oost, Nederland/België, 84 min.
In de enige dierentuin ter wereld in bezet gebied, de Qalqilya Zoo op de West Bank, is Sami dierenarts. Makkelijk heeft hij het niet, want alles in Palestina is politiek geworden. Dat is ook te zien aan de samenwerking met de dichtstbijzijnde dierentuin in Israël.
The Old Jewish Cemetery
Sergei Loznitsa, Nederland/Letland, 20 min.
Op de Joodse begraafplaats in Riga, Letland, lieten de nazi’s in 1941 meer dan duizend vermoorde Joden in massagraven verdwijnen. Loznitsa gaat op zoek naar de begraafplaats en komt terecht in het Park van de Communistische Brigades.
Death in the Terminal
Tali Shemesh, Asaf Sudry, Israël, 52 min.
Een reconstructie van de aanslag op het busstation van Be’er Sjeva op 18 oktober 2015, waarbij een Israëlische soldaat het leven liet. Met persoonlijke getuigenissen en beelden van diverse camera’s wordt niet alleen gekeken naar de aanslag, maar ook naar de gevolgen.
The Last Laugh
Ferne Pearlstein, VS, 85 min.
Mag je lachen om grappen over concentratiekampen? Of pedofilie, 9/11 of de islam? Wanneer ga je de grens over, en wanneer is een grap nog leuk? Verschillende komieken, Auschwitz-overlevers,
vooraanstaande comedy-auteurs en -producenten buigen zich over deze vraag.
Like Dew in the Sun
Peter Entell, Zwitserland, 108 min.
De regisseur gaat in de Oekraïne op zoek naar zijn Joodse voorouders, die in 1914 voor de pogroms gevlucht zijn. Hij ontdekt een diepe verdeeldheid in het land, op etnisch en religieus gebied.
The Claim, the Search for Stolen Art from WWII
Ditteke Mensink, Nederland, 91 min.
Nederlandse Holocaustoverlevenden claimen kunst die door de nazi’s in oorlogstijd is geroofd. De Restitutiecommissie doet onderzoek, want bewijzen dat het kunstwerk aan je familie toebehoorde is lastig. Twee eisers worden in hun emotionele zoektocht gevolgd.
Tzina: Symphony of Longing
Shiri Anlen, Israël (video-installatie).
Er is al heel lang sprake van dat het Tzina Dizengoffplein gesloopt gaat worden. De verhalen van de daklozen en outcasts die het plein ‘bewonen’ over hun leven worden in deze video-installatie
vervlochten met persoonlijke herinneringen van de maker.
IDFA Documentaire Festival, 16 t/m 27 november, alle info over data, tijden, locaties en kaartverkoop op www.idfa.nl