Ik vertrek

Precies tien jaar geleden stapte ik tijdens een zoveelste heftige crisis in het bestaan van het NIW de redactie binnen. Oorspronkelijk als interim, had ik gezegd, voor een maximum van zes maanden. En noem mij wispelturig, maar de maanden werden de leukste jaren van mijn carrière.

Recent keek ik daar op terug: ik heb mij deze tien jaar met hart en ziel ingezet voor Joods Nederland, voor de strijd tegen antisemitisme, voor een beter begrip van de positie waarin Israël zich bevindt; als hoofdredacteur van het NIW, als directeur van CIDI, en daarna weer als hoofdredacteur van het NIW.

Inmiddels ben ik tot de conclusie gekomen: het is tijd; tijd om te gaan. En niet alleen bij het NIW, maar ook uit Nederland. Met deze tien jaren achter de kiezen weet ik maar al te goed hoe antisemitisme weer mainstream wordt. Ik ga naar het enige land ter wereld waarin ik weet dat als ik voor ‘vuile Jood’ word uitgescholden, ik gewoon een bad moet nemen. Natuurlijk maak ik me zorgen om de politieke ontwikkelingen daar, maar dat doe ik hier in Nederland ook, denk aan clubjes als Denk en Bij1.

Voordat ik dit avontuur aanging, was ik vijftien jaar lang chef- en hoofdredacteur van een woonblad. Huisjes inrichten is een van mijn grootste passies. Ik ga in Tel Aviv aan de slag als interior decorator. In de weekenden zal ik in een kibboets in de Negev, waar ze veel aan persoonlijke ontwikkeling doen, als counselor/coach andere passies oppakken. Ook ga ik weer dans- en yogacursussen geven.

Kortom, lieve lezers, ik ga op alia. Het Pesachnummer zal het laatste onder mijn leiding zijn, met gelukkig ook nog veel artikelen waaruit zal blijken hoe leuk het is om Joods te zijn. We hebben niemand minder dan Arnon Grunberg bereid gevonden om mijn taken over te nemen. Hij is fan van ons 155-jaar oude ‘krantje’ en drukt daar ook graag enige tijd zijn stempel op. Ik zal mijn collega’s, in de loop der tijd vrienden geworden, enorm missen. Maar het is ook wel fijn afscheid te kunnen nemen van de killekolder, de antisemitische scheldpartijen op sociale media en de enorme zorgen die ik me maak om de gure ontwikkelingen in Nederland. Het was mij een grote eer, het is tijd om de zon op te zoeken. Nederland, vaarwel.