Een lafhartige en gruwelijke moordpartij maakte vorige week een einde aan het leven van de 13-jarige Hallel Yaffe Ariel in de nederzetting Kirjat Arba.
Het kind werd door een 17-jarige terrorist slapend in haar bed met messteken om het leven gebracht. De avond tevoren had ze nog met haar dansgroep opgetreden in Jeruzalem. Een dag later verloor rabbijn Miki Mark (48), vader van tien kinderen, het leven toen hij in zijn auto op Route 60 door een terrorist onder vuur werd genomen. Zijn vrouw Chava (40) raakte zwaargewond, hun twee kinderen raakten ook gewond. Miki Mark was directeur van een jesjiva op de Westelijke Jordaanoever en stond bekend als een gematigd en beminnelijk man.
De vreselijke moord op Hallel kreeg aanzienlijk meer aandacht in de media dan de aanslag op de familie Mark. De reden is dat de rechtse partijen die het nederzettingenbeleid steunen de begrafenis van het kind aangrepen voor een walgelijke propagandaorgie. De ene na de andere kolonistenleider en minister voerde op de begrafenis het woord. Allen beloofden de aanwezigen en de ouders van het kind dat de moord op Hallel zou worden gewroken door de bouw van nieuwe en uitbreiding van bestaande nederzettingen. Minister van Landbouw Uri Ariel (neef van de stiefvader van Hallel) zag in de moord zelfs een aanwijzing voor de juistheid van het nederzettingenbeleid. “We moeten altijd bouwen in het land van Israël, het beplanten, ons er vestigen, en nu meer dan ooit,” aldus de minister. Daarna riep hij premier Netanyahu op om ‘de soevereiniteit van de staat Israël van toepassing te verklaren op alle delen van ons land, van de rivier tot de zee’.
Kennelijk tillen verantwoordelijke ministers er niet te zwaar aan als ten gevolge van hun ideologische bevlogenheid en oproepen tot vestiging in betwiste gebieden, kinderen in hun slaap of hun ouders onderweg in de auto op beestachtige wijze om het leven worden gebracht.
Begraafplaatsen overal ter wereld liggen bezaaid met verkeersslachtoffers die van rechts kwamen
Onveilig gebied
Daar waar men van een verantwoordelijke overheid zou verwachten dat men burgers ervan weerhoudt zich te vestigen in onveilig gebied, spoort juist het nationalistisch-rechtse deel van de regering burgers aan zich te nestelen in de bek van de krokodil. Dat terwijl anderzijds (kan het inconsistenter?) een omstreden veiligheidsmuur burgers binnen de groene lijn tegen moordenaars uit de gebieden dient te beschermen. Betekent dit nu dat ik van mening ben dat Joden niet het recht zouden hebben zich in Judea en Samaria te vestigen? Die vraag is irrelevant. Begraafplaatsen overal ter wereld liggen bezaaid met verkeersslachtoffers die van rechts kwamen. De vraag is niet of Israëlische burgers het recht hebben om in Kirjat Arba te wonen, maar of zij aangespoord moeten worden dat recht ongeacht de risico’s uit te oefenen.
Waar het om gaat is of een verantwoordelijke overheid de veiligheid van burgers mag offeren omwille van een ideologie. Mensenlevens dienen in een fatsoenlijke samenleving immers van een hogere orde te zijn dan welke ideologie dan ook. Een beginsel dat nota bene in het jodendom verankerd is.
Dit betekent niet dat ik pleit voor een unilaterale terugtrekking van Israël uit de gebieden naar het voorbeeld van Gaza. Zonder vredesregeling is het eenzijdig beëindigen van de bezetting vooralsnog geen optie en draagt de bezetting bij tot de veiligheid van de staat en de burgers. Daarentegen dragen kolonisten in het geheel niet bij aan de veiligheid van de staat Israël en brengen zichzelf en hun gezin in levensgevaar door zich te nestelen in de bek van de krokodil. Daartoe aangespoord door de regering, en dat alles omwille van religie en ideologie.