Intentie

Wat is het verschil tussen een hangjongere die de ruit van een buurthuis ingooit en een man die met een knuppel de ruiten van een Joods restaurant inslaat?

Wat is het verschil tussen een ‘gewone’ knokpartij in een azc en mishandeling van een gezin omdat het het enige christelijke is in het opvangcentrum? Wat is het verschil tussen een scheldkanonnade naar een fietser die door rood rijdt en een scheldpartij naar een voormalig moslim die heeft besloten niet meer te geloven?

Het is de intentie. Het ideologische motief dat ten grondslag ligt aan agressie kan een enorm verschil betekenen in de geestelijke gevolgen voor het slachtoffer. Zie de al-dan-niet-aanslag op de twee orthodoxe Joden op
een zaterdagochtend in Antwerpen, waarover u hiernaast kunt lezen. De dader beroept zich op een twijfelachtige oorzaak, dronkenschap. Liever dat dan toegeven dat het een antisemitische daad is?

De daders plegen niet alleen een aanslag op het individuele gevoel van veiligheid van het slachtoffer, ook is belangrijk hoe de maatschappij – lees vooral de rechtelijke macht – met zo’n daad omgaat. De aanslag op HaCarmel veroorzaakte een schok. Maar was de Joodse gemeenschap niet nog geschokter toen de slappe eis van het Openbaar Ministerie bekend werd en de dader door de politie al na twee dagen werd vrijgelaten?

Er zullen altijd ideologische gekken blijven rondlopen. Maar dat maatschappelijke instanties daar – al dan niet in- gegeven door doorgeslagen politieke correctheid – zo laconiek mee omgaan, veroorzaakt een nog groter gevoel van onveiligheid bij iedereen in de gemeenschap. Dan wordt de vraag ‘zijn we nog wel veilig in dit land?’ een reële.

Dus ja, fractieleider van de ChristenUnie Gert-Jan Segers heeft groot gelijk wanneer hij zegt dat dit soort aanvallen een aanslag zijn op onze rechtsstaat. De CU-voorman pleit voor zwaardere straf en tegen antisemitisch geweld en een hardere aanpak van het bedreigen en mishandelen van afvallige moslims. Hij doet dat in aanloop naar een debat volgende week woensdag in de Tweede Kamer over discriminatie. Laten we hopen dat minister Grapperhaus serieus werk van deze oproep zal maken en hem wettelijk omzet. Doet hij dat niet, dan zal dat blijk geven van koudwatervrees. Daar heeft de ChristenUnie gelukkig geen last van. Ongetwijfeld zal die partij dan met een wetsvoorstel komen. Laten we hopen dat de Kamer in dat geval zijn plicht doet.