De mensenrechtenorganisatie ADL (Anti-Defamation League) onderwierp de Amerikaanse arbeidsmarkt aan een interessante test en de uitkomst was nauwelijks nog verrassend te noemen in de huidige cultuur van explosief gestegen en steeds openlijker beleden antisemitisme.
De ADL stuurde de curricula vitae van drie fictieve personen naar duizend werkgevers. Een van hen had een Europees-blanke herkomst (Kristen Miller), een was Amerikaans-Joods (Rebecca Cohen) en de derde was een Israëlisch-Amerikaanse (Lia Avraham). De c.v.’s en sollicitatiebrieven van de drie waren vrijwel identiek, alleen details die de etnische achtergrond van de drie kandidaten benadrukten verschilden.
‘Dit onderzoek toont dat Joodse en Israëlische Amerikanen mogelijkheden op de arbeidsmarkt missen enkel vanwege hun identiteit, niet vanwege hun kwalificaties’
Wat bleek? ‘Rebecca Cohen’ moest 24% meer c.v.’s versturen om hetzelfde aantal positieve reacties te krijgen als ‘Kristen Miller’ en ‘Lia Avraham’ zelfs 39%. Deze methodiek wordt in de wetenschap algemeen aanvaard voor het meten van arbeidsmarktdiscriminatie.
“Dit onderzoek toont dat Joodse en Israëlische Amerikanen mogelijkheden op de arbeidsmarkt missen enkel vanwege hun identiteit, niet vanwege hun kwalificaties,” zegt onderzoeksleider Brian Tomlin, hoogleraar Economie in Californië. “Het is een begin bij het kwantificeren van enkele van de meer subtiele maar desondanks schadelijke vormen van antisemitisme.”
Naar discriminatie van Joden en Israëli’s op de Nederlandse arbeidsmarkt is voor zover bekend nog geen onderzoek gedaan sinds de explosie van antisemitisme in onze samenleving sinds 7 oktober vorig jaar (of in de haren daarvoor). Het valt gezien het huidige academische klimaat – Nederlandse universiteiten discrimineren zelf Joodse en Israëlische studenten en wetenschappers – in ons land ernstig te betwijfelen of dat zal gebeuren.
Eén reactie
We horen en lezen ook steeds meer over problemen die Joodse studenten en docenten ondervinden op universiteiten. Ik denk dat we serieus moeten gaan denken aan de oprichting van een Joodse universiteit en niet alleen voor Europa zoals ik al eerder opperde, maar voor Joden uit het gehele Westen. Men wil ons weer uit het openbare leven weren – dat moeten we niet nog eens keer passief over ons heen laten komen.