Ooit was ik dol op de muziek van Roger Waters, zoals miljoenen fans van Pink Floyd. Toen in 1979 het album The Wall uitkwam, zagen wij, levend onder de Roemeense dictatuur, daarin een schreeuw om vrijheid en democratie. De muur uit de titel was voor ons vanzelfsprekend de Berlijnse Muur en die moest worden afgebroken. De aanklacht was er een tegen het nazisme en het communisme die in de politieke praktijk van het Oostblok elkaar grotendeels overlapten qua onderdrukking, al was het nazisme verboden en had het communisme geen Holocaust.
Met het album van Pink Floyd sloegen we twee vliegen in een klap, meenden we. De plaat werd gedraaid in de studio van onze schoolradio en de muziek weerklonk uit de megafoons op het dak die bedoeld waren voor mededelingen van de directie en speeches van Ceausescu. Er kwam geen protest, voor zover ik me herinner. Stil verzet of onwetendheid, het was prima zo.
Spoken
Nu de bejaarde Roger Waters een ambulante antisemitische opruier is geworden die van land naar land trekt om zijn concertpubliek te vergiftigen, kan ik geen muziek van Pink Floyd meer horen. Ook de leuke herinneringen eraan worden overschaduwd door walging. Waters is een gruwelbeeld geworden van de racist met een groot bereik, die ook jonge mensen wereldwijd ophitst. Die jongere generaties hangen aan zijn lippen en accepteren en verdedigen zijn antisemitisme. Toen ik onlangs iets twitterde over zijn concert in Berlijn, een dieptepunt van racistische wansmaak, met op het podium een reusachtige ballon van een varken met een davidster erop, haastten velen zich op sociale media te verklaren dat ik onwetend was, dat ik er niets van begreep, dat het niks met antisemitisme te maken had, dat ik spoken zag.
Roger Waters is een gruwelbeeld geworden van de racist met een groot bereik
Feiten doen er niet meer toe. Het leek wel de aanhang van Thierry Baudet die daags nadat de SS-verheerlijking van de jongerenafdeling aan het licht kwam, begon te blèren dat daar geen sprake van was, dat de partij en haar leider werden ‘gedemoniseerd’. Geen wonder, want extreemrechts gajes, of het nu naar Waters of Baudet luistert, heeft heel wat gemeen. Racisme, antisemitisme, Oekraïnehaat, Poetinverheerlijking, misogynie. Je kunt het zo fout niet bedenken, of het wordt in die kringen omhelsd.
Verward
De aanhang van Roger Waters is groter dan hij weet. Of misschien weet hij dat wel en wil hij de sluimerende antisemieten wereldwijd wakker schudden en tot acties voor BDS aanzetten. Het publiek is dolenthousiast en verdedigt de antisemiet. Overal is afschuw, maar ook support van mensen die claimen niet te begrijpen wat er mis is. Ik heb het vast eens hier opgeschreven, maar ik herhaal het: zulke mensen kun je de iconische documentaire Shoah van Claude Lanzmann laten zien en ze zullen zeggen dat de overlevende getuigen verward zijn en fabuleren, of dat ze maar een mening laten horen over iets wat wellicht nooit heeft bestaan.
Het zijn maar kleine kringen waarin zo gedacht wordt, hoor je dan. De meerderheid weet hoe het zit. Zou het? Je hebt in Nederland de ‘kleine kring’ rond Roger Waters en de kleine kring rond Baudet. Je hebt de kleine kring moslims die opgevoed is met Jodenhaat en toelaatbaar geweld tegen Joden en de kleine kring rechts-extremisten die zich verlustigt in racisme en waarin kinderen opgevoed worden met leugens over de geschiedenis en geweld als actiemiddel. Tel daarbij de kleine kring waarin wappies gretig Jodensterren op hun verzonnen leed plakken. Je hebt de kleine kring BDS die intellectuelen en academici weet te bekoren. En de kleine kring van oud-politici en diplomaten in The Rights Forum, de club van Van Agt die van de daken schreeuwt niet antisemitisch te zijn, maar bereid is te procederen om informatie te verkrijgen over banden van universiteiten met Israëlische instituten en Joodse instellingen, om zwarte lijsten op te stellen. Er zijn behoorlijk wat foute ‘kleine kringen’.
Dus als ik tegenwoordig ergens een paar seconden Pink Floyd hoor, denk ik aan deze uitdijende ellende. Een olievlek van antisemitisme die z’n gang mag gaan.
Abonneer op het NIW
