Mifgash herrijst

Nadat Mifgash in 2008 in stilte verdween, is de vereniging voor Israëli’s weer helemaal terug, vorige week met een groots Poeriemfeest.

Auteur: Kemal Rijken
Foto: Dirk P.H. Spits/DPHOTO

Voor de ingang van de Amstelveense club Mystère staan mensen te babbelen en te roken. Sommigen hebben zich verkleed en dragen maskers, want vanavond viert Mifgash Poeriem. Bij de garderobe loopt organisator Jack Tordjman met een rode glitterhoed en bretels in de kleuren van de Friese vlag. „Jongens, allemaal komen. Ik heb iets lekkers voor iedereen!” zegt hij. In zijn handen houdt hij een bak vol Hamansoren. De feestvierders, jong en oud, grijpen ernaar. Tordjman deelt zo veel mogelijk uit. Zelfs de garderobedames en toiletjuffrouw krijgen kiesjeliesj. „Wij vieren Poeriem zoals het hoort, gezellig met iedereen,” zegt hij. 
De dansvloer is bezet met Israëlische en autochtone Joodse Nederlanders. Ze dansen op de oosterse klanken van Israëlische artiesten als Sarit Hadad en Eyal Golan. Aan de bar staat Eyal van der Hart (28), het is zijn tweede Migash-feest. „Het bevalt me goed. Hier kun je Israëlische Joden beter leren kennen. Door het cultuurverschil zie je vaak een scheiding tussen Nederlandse en Israëlische Joden, maar daar merk je hier weinig van.” Er worden de traditionele lootjes verkocht. Van der Hart heeft er twee. „De hoofdprijs is een ticket naar Israël en dat wil ik zeker winnen.”

Ontmoetingsfeestjes 

Organisator Tordjman staat nu achter de bar. De Israëlische Nederlander kijkt naar het feestgedruis. „Toen ik in 2000 naar Amsterdam verhuisde, zag ik dat er een kloofwas tussen Joodse Nederlanders en Israëli’s. Ik wilde dat ze elkaar beter zouden begrijpen. Daarom heb ik met een aantal vrienden Mifgash opgericht. Dat betekent in het Hebreeuws ‘ontmoeting’ en is bedoeld om nieuwe contacten aan te gaan,” vertelt hij. Het lukte om sponsorgeld bijeen te schrapen en om drie of vier keer per jaar evenementen te organiseren. Sommige bijeenkomsten werden door wel tweeduizend mensen bezocht, zegt Tordjman. „Uit Mifgash zijn vriendschappen, relaties, huwelijken en zelfs baby’s voortgekomen. Dat is iets waar ik erg trots op ben.”
Door de jaren heen kwamen bekende Israëlische artiesten zoals Sarit Hadad naar Amsterdam om op te treden. „Die concerten waren allemaal uitverkocht. Voor muzikanten betekent Mifgash heel veel. Via ons konden ze hun netwerk in Nederland opbouwen en behouden,” zegt hij. Helaas kwam er in 2008 de klad in: de economische crisis gooide roet in het eten. Sponsors haakten af en de ontmoetingsfeestjes stierven een langzame dood. Drie jaar lang bleef het stil rond Tordjman en zijn organisatie. „Vorig jaar leerde ik voorzitter David Beesemer van Maccabi kennen. Hij stelde voor om samen met zijn club weer Mifgash-feesten op te zetten. Afgelopen Chanoeka hebben we samen met Maccabi gevierd. Het was drukbezocht.”

Net quitte 

Achter de draaitafel zorgt dj Keyson voor nieuwe Israëlische popmuziek. Aan de bar zit Sam Toorduijn (19). „Normaal gesproken doe ik niet veel aan mijn Joodse identiteit. Vanavond hebben Joodse kennissen me meegenomen. Het was nog niet in me opgekomen om hiernaartoe te gaan, maar het bevalt me goed. Ik vind het heel gezellig,” zegt ze. Volgens organisator Tordjman is dat nou juist de bedoeling. „We willen graag dat mensen met een Joodse achtergrond, religieus of niet, elkaar ontmoeten. We zijn blij met gasten die weinig met hun Joods zijn doen en hier toch naartoe komen.”
De komende tijd wil hij nieuwe feesten gaan opzetten. „Als Mifgash en Maccabi organiseren we alle feesten op eigen kracht en kunnen we net quitte draaien. Het is ons doel om opnieuw een Israëlische artiest naar Nederland te halen. In dat geval hebben we wel sponsors nodig. We hopen dat we die nog zullen vinden.” Intussen wordt er druk gedanst. Een aantal gasten zet zelfs de polonaise in. Later op de avond vindt de loterij plaats. Een Israëlische dame gaat er met het ticket naar Israël vandoor. Eyal van der Hart gaat met lege handen naar huis. Niet erg, vindt hij. „Ik heb genoten van het feest en kom de volgende keer zeker terug.”