Saul Kagan, een van de oprichters en lange tijd voorzitter van de Claims Conference, is zaterdag overleden. Hij was 91. Kagan hielp met de oprichting van de organisatie in 1951. Die werd het voornaamste organisatorische hulpmiddel bij de onderhandeling met West-Duitsland (en later Duitsland) voor allerlei compensatiebetalingen aan overlevenden van de Sjoa. Hij stond 47 jaar aan het roer van de Conference en wist in die tijd miljarden aan betalingen (compensatie, restituties) binnen te halen. „Sauls werk ging altijd over de missie en nooit over hemzelf,” aldus een verklaring van de Conference. „Hij was de belichaming van nederigheid, beschaafdheid, integriteit en wijsheid.” Kagan zelf overleefde de oorlog door uit zijn geboorteland Litouwen te vluchten. Via Rusland en Hawaï kwam hij in New York terecht. De zes talen sprekende Kagan coördineerde de teruggave van eigendommen in het Amerikaanse leger en was betrokken bij de militaire regeringsorder No. 59 die het Sjoa-overlevenden en de families van de slachtoffers mogelijk maakte om door de nazi’s geconfisqueerde eigendommen terug te eisen. Toch waren veel nabestaanden boos op Kagan omdat ze vonden dat de betalingen neerkwamen op het vergeven van de Duitse misdaden. Een tijdlang moest hij zelfs lijfwachten inhuren. Kagan speelde ook een rol bij de oprichting van het Yad Vashem Herdenkingsmuseum in Jeruzalem. In 1999 gaf Kagan de leiding van de Conference over aan Gideon Taylor.
Abonneer op het NIW
