Oprotopmerking

Het filmpje ging als een lopend vuurtje rond in Twitterland. Tunahan Kuzu die voor de camera van ‘treitervlogger’ Ismail Ilgun zei dat Denk zo’n inclusief denkende partij was, dat ze het beste voor hadden met Nederland en dat als er groeperingen waren die hun inclusieve gedachte niet wensten te accepteren, die maar ‘moesten oprotten.’ Er barstte een storm van kritiek los want we weten allemaal dat Denk in het geheel niet inclusief denkt. Niet over LGBT’ers, niet over Joden, en al helemaal niet over zionistische Joden, om maar een paar groepen te noemen.

De camera van Ismail Ilgun liep terwijl Kuzu, zich geheel veilig voelend, zijn ontboezemingen deed. Weet u nog, Ilgun, onder meer bekend als Poelenburgse pester van politie en bewoners en om uitspraken als ‘ik ben een strijder van Erdogan’. Het Zaanse raddraaiertje viel omhoog toen hij een tijdelijk baantje bij het Algemeen Dagblad aangeboden kreeg, een klap in het gezicht van alle Nederlanders met een Turkse achtergrond die wél een opleiding afmaakten en graag aan de slag willen. Het was een experiment van hoofdredacteur Hans Nijenhuis, die Ilgun omarmde nadat hij excuses had gemaakt voor zijn abjecte gedrag. Eenmaal wegbezuinigd meldde Ilgun dat al zijn excuses voor zijn raddraaiersperiode ‘nep’ waren geweest, waarmee het experiment van Nijenhuis wel heel verdrietig eindigde.

Maar bij Kuzu kreeg hij uiteraard alle ruimte voor een filmpje – want ook strijder van Erdogan – waarin het Tweede Kamerlid tegen deze gelijkgestemde volledig leegliep, met diens oprotopmerking als resultaat.

Toen bleek dat de kritiek daarop maar niet wilde verstommen kwamen er excuses van Kuzu. Hij had het niet zo bedoeld, de uitspraak lag niet aan Kuzu zelf, nee, zijn uitspraak was uit zijn verband gerukt. Zo legde Kuzu ongegeneerd de zwartepiet bij medestrijder Ismail, waaruit maar weer eens blijkt uit wat voor hout Kuzu is gesneden.

In de peilingen staat Denk landelijk inmiddels op zes zetels. De partij doet het heel goed bij een ontevreden en gefrustreerde achterban. De opmerking was dan ook hoogstwaarschijnlijk juist voor die groep bedoeld, en daarom helemaal niet zo dom als hij op het eerste gezicht leek. Denk is de bediener van de parallelle samenleving. En met iedere zetel die zij winnen voel ik me hier een beetje minder thuis. Maar oprotten? Nee, dat kunt u vergeten.