In 2012 vermoordde Mohammed Merah in het Franse Toulouse een aantal Franse soldaten van Noord-Afrikaanse afkomst en daarna, op beestachtige wijze, een rabbijn en drie kinderen in een Joodse school. Omdat ze Joods waren. Terwijl Merah zich omringd door het Franse leger schuilhield, zat ik bij het rechtstreekse EO tv-programma Moraalridders. Merah noemde zich een salafist. Dus googelde ik in de middag voor de uitzending naar personen die zich ook zo noemden. Al snel doken veel andere namen op, onder wie Osama bin Laden, Mohammed Bouyeri (de moordenaar van Theo van Gogh), leden van de Hofstadgroep en Haitham al Haddad, de haatimam die, als daar geen stokje voor was gestoken, op het wetenschappelijke instituut de Vrije Universiteit van Amsterdam had mogen spreken voor een Islamitische studentenvereniging, inclusief de eis dat hij niet in discussie wenste te gaan. Ook stuitte ik op een uitgelekt AIVD-rapport uit 2007. Toen al waarschuwde de AIVD voor het salafisme en noemde de stroming ‘ongewenst’. Van de ruim 20.000 aanhangers in ons land zouden 2.500 over willen gaan tot ‘activisme’.
Dat betekent niet meteen terrorisme, maar toch. In 2007 dacht de AIVD dat de sympathie voor het salafistische gedachtegoed wel zou afnemen. Dat bleek wishful thinking. Dinsdagavond zond Nieuwsuur een uitgebreide reportage uit waarin duidelijk werd dat de abjecte denkbeelden worden onderwezen op Nederlandse moskeescholen. Inclusief Jodenhaat, in één adem genoemd met angst voor ‘tovenaars’ (hoe verzin je het) en de nodige complottheorieën. Al begin 2000 toonde een Britse journalist op de BBC aan dat dit toen al in Groot-Brittannië gebeurde, met ‘lesboeken’ afkomstig uit Saoedi-Arabië. Ook liet hij de banden zien met Hamas en ‘keurige’ westerse pro-Palestijnse organisaties. Hij moest het met ontslag bekopen. Zijn documentaire werd offline gehaald.
Klaas Dijkhoff (VVD) en Gert-Jan Segers (CU) toonden zich dinsdag bij Nieuwsuur voor de zóveelste keer geschokt. Maar alleen gediplomeerde struisvogels weten niet dat dit ook al jaren in ons land gaande is. En dat dat extreme gedachtegoed er ook als zoete koek ingaat bij jongeren die misschien niet eens de term ‘salafisme’ kennen. Opnieuw wordt actie beloofd, maar ik vrees dat ons zelfbeeld, namelijk dat van ‘tolerant Nederland’, na deze hype weer de overhand zal krijgen. De keerzijde van tolerantie is lafheid. Tolereer nóóit datgene wat niet valt te tolereren want de geschiedenis leert dat je daar vroeg of laat een heel hoge prijs voor betaalt. ■
Esther Voet, hoofdredacteur
Twitter: @esther_voet
Abonneer op het NIW
