Sperminator

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen. Deze column gaat over zaad. Niet over sesamzaad, vogelzaad of chiazaad. Nee, over mannelijk zaad.

Wat zeg ik, topzaad. Zaad waarvoor vrouwen bij bosjes vallen. Ik heb het over het zaad van de Amerikaanse wiskundeprofessor Ari Nagel, beter bekend als The Sperminator. In zijn thuisland heeft hij inmiddels 33 kinderen verwekt. Echt iedereen die zaad van de 42-jarige Ari wil, kan het krijgen. Gratis en voor niks. Meestal ejaculeert hij keurig in een plastic potje. Maar Ari deed ook niet moeilijk toen hij een keer op het toilet in een Starbucksbeker moest klaarkomen.

Inmiddels is hij zo populair dat hij de hele wereld over vliegt om zijn goedje af te leveren bij ovulerende vrouwen. Ari ziet het als zijn missie om zo veel mogelijk vrouwen te helpen zwanger te raken. Sinds The New York Post twee jaar geleden een verhaal over hem publiceerde heeft de Joodse Nagel het razend druk. Blanke vrouwen, donkere vrouwen, lesbiennes, het maakt hem niet uit. Hij is volgens sommigen dan ook the hardest working man in the insemination business.

Nagel groeide op in New York in een orthodox Joods gezin met zes broertjes en zusjes. Door de ervaringen uit zijn jeugd wist hij één ding zeker: ik wil een grote familie. Met zijn vrouw kreeg Ari drie ‘echte’ kinderen. Maar dat was blijkbaar niet voldoende. De Sperminator wilde meer, hij wilde de wereld. Dus toen er uit Israël verschillende verzoeken kwamen naar zijn zaad, nam Nagel het eerste het beste vliegtuig naar Ben Gurion Airport.

Eenmaal in de vruchtbaarheidskliniek loosde hij zijn goedje in zeven verschillende bakjes, voor zeven verschillende vrouwen. Je bent Sperminator of je bent het niet. En alhoewel de vrouwen keurig de kosten voor opslag – à 1200 euro – hadden betaald, werd het zaad van Nagel linea recta de prullenbak in gegooid. Het Israëlische ministerie van Gezondheid had namelijk lucht gekregen van Nagels vlugge bezoek. Niet dat zij iets tegen zijn zaad hadden, maar volgens de Israëlische wet moet een spermadonor anoniem zijn. Is de donor een bekende, dan moet hij co-ouderschap op zich nemen.

Je kan veel van de Sperminator zeggen, maar niet dat hij anoniem is. Zelfs Haaretz, toch een respectabele krant, wijdde een artikel aan zijn kunsten. En die krant wordt ook op het ministerie gelezen. Alle spermabanken kregen een officiële brief dat zij het zaad van Ari onder geen beding mochten bewaren. Het was semen non grata. Een grote rel volgde, met publicaties over de hele wereld, van Frans-Polynesië tot onze eigen Telegraaf aan toe.

In ieder geval een van de Israëlische dames die met smart zit te wachten op Ari’s witte goud heeft aangekondigd naar het Hooggerechtshof te gaan. Zij wil coûte que coûte een kind van de Sperminator. Nu maar hopen dat haar droom alsnog in vervulling gaat.

Mocht u na het lezen van dit stukje geïnteresseerd zijn in Ari Nagel, in Nederland mag je juist niet anoniem doneren. De Sperminator is hier dus meer dan welkom. En het is nog koosjer ook.