Stilzwijgen

Wat een feestelijke optocht had moeten worden voor gelijke rechten van de lhbt+-gemeenschap werd gekaapt door anti-Israëldemonstranten die naar het leek weinig op hadden met het doel van de manifestatie. Queer Amsterdam trok zich uit de organisatie terug, omdat deze o zo inclusieve club niet gediend was van eventueel aanwezige Israëlische vlaggen. Uiteindelijk verschenen die op de dag zelf toch, wel vijf … En de dragers werden aanhoudend uitgescholden en geïntimideerd door tientallen betogers die meer liefde bleken te hebben voor de Palestijnse dan voor de regenboogvlag. Een gotspe, want zoals bekend is een lhbt+’er zijn leven in de Palestijnse gebieden veelal niet zeker.

Opvallend was het algehele stilzwijgen van de moeder van alle emancipatieorganisaties voor seksuele identiteit, het COC. Klaarblijkelijk is die club vergeten dat de Joodse Benno Premsela ooit hun voorzitter was en baanbrekend is geweest voor de acceptatie van homoseksuelen in ons land. 

Klaarblijkelijk is het COC vergeten dat de Joodse Benno Premsela ooit hun voorzitter was

Ook het CJO zweeg in alle talen, een organisatie die zich er graag op voor laat staan voor alle Nederlandse Joden een koepelorganisatie te zijn. Na zich aanvankelijk als Joodse organisatie te willen distantiëren van de discussie rond Israël, viel dat na 7 oktober natuurlijk niet meer vol te houden. Dus maakte het CJO veel stampij toen het Concertgebouw half mei dreigde een concert van Israëlische musici te annuleren. Ook liet de organisatie van zich horen tijdens de rellen rond de Universiteit van Amsterdam, zoals te lezen is op de website. Maar nu het ging om eenzelfde dreiging in de queergemeenschap, klonken er niets dan krekels. Je zou kunnen concluderen dat voor deze ‘koepelorganisatie’, waarin zowel orthodoxen als liberalen zijn vertegenwoordigd, de ene Jood toch net iets gelijker is dan de andere. Inconsequent is het op z’n minst.

U leest in dit laatste nummer voor de zomerstop een verslag van de manifestatie en de agressie waarmee de dragers van die vijf Israëlische vlaggen tegenover zo’n honderd Palestijnse werden geconfronteerd. Uiteraard besteden wij ook aandacht aan de politieke ontwikkelingen in de Verenigde Staten. Deel 3 van de Geschiedenis van Joods Nederland wekt bijna de indruk dat Joden in Mokum in de zeventiende eeuw meer welkom waren dan nu. We blikken vooruit op de Olympische Spelen en mocht de kwakkelzomer aanhouden, dan hebben we ook nog streamingtips. Wij gaan er twee weken tussenuit en hopen dat NIW 41 op 16 augustus bij u op de mat valt. Bestuur en redactie van het NIW wensen u fijne weken.