Vroeger, toen pastoors nog de preekstoel bemanden en Palestijnen nog niet waren uitgevonden, lag bij Nijmegen het namaakdorpje Heilig Landstichting. Daar werd door pastoors of missiepaters een soort Israël verbeeld. Maar de woningen oogden als uit ZuidJemen en de acteurs vertolkten de Joden die volgens hen Jezus vermoordden in Syrische soepjurken en op sandalen. Dat verdienmodel bracht meer op dan de kerkelijke collecte, en het antisemitisme was meegenomen. Nu wordt op de Dam van Amsterdam wekelijks hetzelfde Israël nagespeeld. In Mokum Alef, van oudsher Joods getint, riep de werkloze Alkmaarse kunstenaar Simon Vrouwe zich uit tot Palestijn – hij heeft inmiddels zelfs een Palestijns ‘paspoort’. Hij hees een Palestijnse vlag en bezet nu die Dam grotendeels met zijn haatkar en plakkaten vol moordende Joden. Volgens hem dan. Alleen speelden de afgebeelde gruweldaden zich af in Syrië en Zuid-Jemen, en komen de bestofte huilende kinderen uit Haïti. Toch: een verdienmodel, omdat Vrouwe immers consequent een collectebus bij zijn propaganda plaatste.
Tot hij door de rechter diverse malen werd veroordeeld voor illegaal collecteren. Daarop kreeg hij hulp van de Palestijn Abou Amin Rashed, die tegen Israël een arm verloor en dat als verdienmodel uitbuitte door fondsenwerver van de terreurclub Hamas te worden. Hij betaalde voortaan Vrouwes plakkaten als die weer eens in beslag waren genomen. In ruil daarvoor werden de affiches steeds radicaler: niks einde bezetting, Palestina moest Israël vervangen, Joden moesten dood. Dat verdienmodel bracht veel meer op dan de collectebus, en het antisemitisme was mooi meegenomen. Dat sponsoring door een terreurclub strafbaar is, deerde Vrouwes medestanders niet. Zij werden steeds beledigender naar de verbijsterde Israëlische toeristen, de Shoaslachtoffers die vaak huilend de Dam verlieten na door een van die Mohammeds voor moordenaar te zijn uitgemaakt. Strafbaar, maar zie boven. De Joodse fotograaf Michael Jacobs, met een Israëlische vlag als weerwoord, werd wekelijks bespuugd, mishandeld en beledigd. En gearresteerd, want zonder hem zou er immers niks aan de hand zijn. Net zoals in Israël die Joden de vrede maar in de weg staan.
Gratis parkeerplaats
En zo is nu op de Dam een enclave van rechteloosheid, van Jodenhatende drek ontstaan. De gemeente reageert met straatverboden en afspraken over afstand. Maar ja, net zoals in Israël afspraken met Palestijnen zinloos zijn, zo veegden hun fans hier in Amsterdam hun activistische achterste af met alle afspraken.
Recent blijkt de politie, namens een overheid die strafbare feiten houdt voor vrijheid van meningsuiting, zelfs te adviseren van het antisemitisme, de bedreiging en beledigingen maar geen aangifte te doen, ‘want die wordt toch niet behandeld zolang burgemeester Halsema dit toelaat. Gaat u maar naar het Meldpunt Discriminatie.’ Dat tekent de onmacht van de gemeente om de rechtsorde te herstellen rondom het monument waar herstel van die rechtsorde elk jaar herdacht wordt. En dus kan een kompaan van Vrouwe, in een karretje terwijl hij prima kan lopen, daar wekelijks luidkeels de Holocaust ontkennen en beloven Joden af te schieten ‘als hij maar een uzi had’. Strafbaar, ja, maar zie hierboven. En in geschrifte de Israëlische vlag voorzien van een kakkerlak en Joden steevast omschrijven als ‘zio-ratten’. Strafbaar, maar zie hierboven. En kan Vrouwe wekelijks luidkeels zijn ‘kanttekeningen bij de Holocaust’ kenbaar maken. Strafbaar, maar zie hierboven. En kan hij zijn agitpropkar met strafbare propagandaplakkaten na afloop stallen bij het Palestina Komitee [sic], Lauriergracht 116, in een gemeentepand. De gemeente, die beloofde in het Amsterdam Joods Akkoord antisemitisme te bestrijden, faciliteert dus de gratis parkeerplaats van Amsterdams bekendste Jodenhater.
Dat wordt nog wat als wij binnenkort een D66-leider, mogelijk aanstaand premier hebben als Kaag, huisvriendin van Arafat, die op de valreep nog eens, naast 13 miljoen euro, 6 miljoen extra schonk aan het Hamasbewind om te voorkomen dat dat door corruptie ineenklapte. Dat wordt nog wat in een land waar alle pro-Palestijnse ngo’s en hulpclubs hun steun aan terreur ruim laten sponsoren door de staat en de kerken, zoals recent bleek. Waar het kromzwaard dat u straks de kop kost, dus gekocht is uit het kerkenzakje. Dat mag niet van de EU, maar ja, aangifte, zie boven. En zo hebben wij als burgemeester een criminologe die de misdaad op de Dam laat voor wat-ie is: strafbaar. Maar ja, aangifte? Zie boven.
Abonneer op het NIW
