Sanny Fortuin doet al jaren onderzoek naar de AWBZ, Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten, in het bijzonder daar waar het verpleging en verzorging betreft. Zij reageert op de ontwikkelingen rond Beth Shalom.
Door Sanny Fortuin
Hoe verleidelijk en hoe voor de hand liggend is het om de directeur van Beth Shalom, Michael Bloemendal te kielhalen voor het feit dat deze instelling onder verscherpt toezicht staat, en omdat er een virus is uitgebroken. Het VBV en een paar sprekers tijdens een informatiemiddag in Beth Shalom spreken hun verontwaardiging uit over zijn beleid. Bloemendal moet aftreden. Het VBV heeft naar eigen zeggen het een en ander aan informatie bij elkaar gegoogeld. Misschien was het zinnig geweest nog even door te zoeken, dan waren zij namelijk de volgende feiten ook tegengekomen:
• Bloemendal krijgt voor uw moeder/vader niet voldoende geld. Het feit dat er in het regeerakkoord van 2010 staat dat de regering ernaar streeft de zorgzwaartepakketten kostendekkend te maken, betekent dat ze dat nu nog niet zijn.
• Bloemendal krijgt vanaf dat hij op z’n post zit, jaarlijks steeds minder geld voor hetzelfde werk (het verzorgen van uw dierbaren). De explosieve stijging van het PGB is hiervoor medeverantwoordelijk.
• Bloemendal is vanwege de Kwaliteitswet Zorginstellingen wél verantwoordelijk gemaakt voor de zorg in Beth Shalom maar in diezelfde wet staat niets over een marktconforme betaling van de zorg en die is er ook niet.
• Bloemendal is verplicht uw dierbare op te nemen als u plotseling voor de poort staat, maar het zorgkantoor is niet verplicht Beth Shalom voor de verleende zorg te betalen.
• Een kwart van de instellingen in Amsterdam staat onder verscherpt toezicht. Beth Shalom is bepaald geen unicum. Al deze instellingen zijn meer een etalagestuk voor het imago van de inspectie dan dat het daadwerkelijk iets zegt. De inspectie zelf is vorig jaar herhaaldelijk negatief in het nieuws geweest.
• De inspectie kijkt overigens niet of uw dierbaren voldoende zorg krijgen. De normen voor verantwoorde zorg gaan niet over voldoende zorg. Zij gaan over het naleven van protocollen, waardoor elke medewerker steeds minder tijd heeft om zorg te verlenen.
• Ondanks dat uw geliefde familielid een upgrade heeft gehad van ‘patiënt’ tot ‘client’, levert het klachtencircuit nooit geld op voor voldoende zorg.
• U betaalt 330 euro AWBZ-premie per maand. Ondanks dat uw geoormerkte verzekeringsgeld volgens diezelfde wet naar de AWBZ-zorg (of naar het bijbehorende fonds) behoort te gaan, gebeurt dit al vijftien jaar niet. Eenderde van uw verzekeringspremie komt nooit bij de AWBZ terecht.
• De overheid stort jaarlijks een deel van de AOW-premie in een spaarpot voor de AOW. Dit om de financiële gevolgen van de vergrijzing op te vangen. Dit gebeurt niet met uw AWBZ-premie. Het Algemeen Fonds Bijzondere Ziektekosten is leeg.
Het feit ligt er: Bloemendal heeft niet voldoende (opgeleid) personeel, omdat hij het niet kan betalen. Een aanslag op zijn salaris kan deze kloof bij lange na niet overbruggen. Er wordt door de overheid namelijk eenvoudigweg niet genoeg betaald voor een fatsoenlijke verzorging.
Uw dierbare heeft echter via de AWBZ recht op zorg. U bent verzekerd tegen deze schade. Een verzekeraar (in dit geval de overheid, via de zorgverzekeraar) kan niet afhaken met de mededeling ‘dit wordt me een beetje te duur’. De rechter heeft zich hierover al meerdere malen uitgesproken. Noch de overheid, noch de zorgverzekeraar mag zich volgens de rechter beroepen op een gebrek aan geld.
Als u goede zorg wilt voor uw dierbare is een gang naar de rechter een stuk effectiever dan het onterecht kielhalen van Bloemendal. Het tekort aan geld voor een degelijke verzorging, waar hij en al zijn collega’s mee kampen, is namelijk zo groot, dat het ten eerste niet uitmaakt hoe hij functioneert, en ten tweede niet uitmaakt hoeveel hij verdient. Dus als u nu toch al aan het googelen bent, pak er de volgende keer dan ook een rekenmachine bij. De objectieve waarheid is namelijk nog vele malen treuriger dan u denkt.
Abonneer op het NIW
