Israël en de VS willen geen geld meer geven aan de exclusief voor Palestijnen opgerichte maar zinloze en corrupte VN-vluchtelingenorganisatie UNRWA. Het vervelende van vluchtelingen van een verzonnen volk is namelijk dat niemand weet hoeveel het er zijn. Zeker als Arabieren zichzelf ‘Palestijnen’ noemen en claimen af te stammen van de uitgestorven Filistijnen.
Volgens demografisch en DNA-onderzoek echter stamt hoogstens tien procent af van nota bene Joden die overbleven na de Romeinen, eerst als christen en toen als moslim. Negentig procent der ‘Palestijnen’ is nazaat van Arabische seizoenarbeiders die eind negentiende eeuw op het zionistisch succes afkwamen en bleven. Hun namen bewijzen dat nog: al Masri (‘uit Egypte’), al Mughrabi (Noord-Afrika), al Tamimi (Jemen), Alawi (‘aleviet’, uit Syrië).
Een verzonnen volk – dat zeg ik niet, dat zeggen ze zelf. Hun ‘minister’ van Binnenlandse Zaken Fathi Hammad was op de Hamas-tv-zender Al Hekma TV op 23 maart 2012 woedend dat Arabische buren hun ‘broeders’ in de steek lieten: “Elke Palestijn kan zijn Arabische afk omst bewijzen, uit Saoedi-Arabië, Jemen of waar dan ook.” Bij de herdenking van de Balfourverklaring van 1917, vorig jaar, vulde de Palestijnse historicus Abd Al-Ghani Salameh dat nog eens aan op de Palestijnse staatszender: in 1917 ‘was er niets dat een Palestijns volk […] kon worden genoemd.’
Hoe komen we dan toch aan dat steeds opduikende getal van 700.000 ‘Palestijnse vluchtelingen’? Of, omdat de VN-vluchtelingenorganisatie UNRWA ook hun nakomelingen meerekent, vijf miljoen nu? Doordat de UNRWA fraude faciliteerde en teerde op terreur. Arabieren konden de hulpcijfers vervalsen omdat het de UNRWA meer werkgelegenheid opleverde, zoals de brandweerman die zijn eigen branden sticht.
‘In 1917 was er niets dat een Palestijns volk kon worden genoemd’
Kinderen ‘gehuurd’
Dat getal van 700.000 vluchtelingen in 1948 is alleen al onmogelijk omdat de Britse census nog in 1945, in de mandaattijd, 570.800 Arabieren telde en niet elke Arabier na 1948 gevlucht is. De Israëlische historicus Tsvi Misinai gaat uit van 390.000 Arabieren in door Israël in 1948 veroverd gebied, van wie er na die oorlog nog 120.000 over waren, zodat er nooit meer dan zo’n 270.000 gevlucht konden zijn. Dat er gerommeld werd, wist de UNRWA al begin jaren vijftig. Bijvoorbeeld in Libanon, waar vaak meerdere identiteitskaarten aan dezelfde mensen werden verstrekt. “Soms kwamen ze in abaya (kaftan) en keffiyeh, dan weer in burgerkleren,” verzuchtte de UNRWA al in 1951 bij de Algemene Vergadering van de VN. “Al met al is het onmogelijk een exact aantal voor vluchtelingen te geven.” Doden werden verzwegen en hun uitkering behouden, geboorten desnoods driedubbel geregistreerd.
De Egyptische krant Mideast Mirror van 23 juli 1953 meldde bijvoorbeeld: “Sommige vluchtelingen hebben meer dan 500 rantsoenkaarten, waarvan 499 van overledenen. In de kampen wordt openlijk in kleren, voedsel en rantsoenkaarten gehandeld.” En in kinderen; in 1950 al constateerde UNRWA-directeur Howard Kennedy dat zijn lijsten enorm veel ‘fictieve namen’ bevatten, ‘omdat het gebruikelijk is om kinderen uit andere gezinnen te ‘huren’ op het moment van de telling.’
En nu zal wel een type van Een Ander Joods Geluid, Van Agts Rights Forum of gewoon weer oud-Midden-Oostencorrespondent Maarten Jan Hijmans opdraven om deze cijfers vervalsingen te noemen. Terwijl zelfs VN-onderhandelaar en geestelijk vader van de UNRWA Graaf Folke Bernadotte het aantal Arabische vluchtelingen eind ’48 nog op maximaal 360.000 schatte. Terwijl de toenmalige UNRWA vaststelde dat veel tijdelijke Arabische arbeiders uit Libanon, Egypte of Syrië een vluchtelingenstatus aanvroegen; de VN-voorzieningen waren heel wat beter dan ze thuis gewend waren. De organisatie telde alleen al aan de grens met Libanon zo’n 129.000 fraudeurs. Hetzelfde gebeurde massaal op de Westbank, toen nog Jordanië. Volgens de VN was ‘de fout in de statistieken mogelijk vijftig procent.’ En iedereen werd betaald, zoals de Sociale Dienst hier liever uitkeert dan controleert, omdat dat te veel werk oplevert.
Allemaal uitkeringsfraudeurs, het is fraai. Nog in 1966 stelde dr. Walter Pinner, op basis van de UNRWA-overzichten en verminderd met de geboorten sindsdien, zijn aanvankelijke aantal uit ’59 van 539.000 vluchtelingen bij naar onder de 300.000. Met die geboorten is ook iets vreemds aan de hand. Er zijn nu ruim zes miljoen ‘Palestijnen’ in de regio. Dat zou betekenen dat, omdat ze uiteraard niet toegeven grotendeels van elders te komen, ze sinds eind negentiende eeuw meer dan vertwaalfvoudigd zijn door geboorte. Dat is zelfs bij uitzonderlijk potente Palestijnen demografisch onmogelijk.
Abonneer op het NIW
