Jonge Israëli’s gaan weer op vakantie naar de Egyptische Sinaï-woestijn, maar de angst voor terroristische aanslagen en ontvoeringen blijft groot. Het NIW nam zelf een kijkje.
Zeg dat je op vakantie naar de Sinaï gaat en de gemiddelde Israëli begint spontaan een lofzang. ‘Er is geen betere plek op de wereld dan een hut aan de Rode Zee met de bergen op de achtergrond,’ klinkt het dromerig. Dan komt de verzuchting. ‘Het is mijn verloren paradijs. Ik durf er al jaren niet meer heen.’ Tien jaar geleden maakte een reeks dodelijke bomaanslagen op onder Israëli’s geliefde resorts in Taba, Rash al-Shitan en Dahab goeddeels een einde aan massatoerisme aan de Rode Zee tijdens de Joodse feestdagen. Sinaï belandde op de lange lijst van zeer risicovolle reisbestemmingen van het ministerie van Buitenlandse Zaken, en regelmatige aanslagen op buitenlandse toeristen houden het daar.
Vorig jaar claimde de lokale afdeling van IS nog de bomaanslag op een vliegtuig waarbij 224 doden vielen, overwegend Russische toeristen. De terreurgroep, die zich vooral rond El-Arish in het noorden van Sinaï ophoudt, dreigt in propagandavideo’s vaak met aanslagen tegen Joden. Toch laten sommige jonge Israëli’s zich niet meer weerhouden en gaan mondjesmaat weer naar de Sinaï, zo onthulde dagblad Haaretz eerder deze maand.
Mondjesmaat inderdaad, want bij de Tabagrensovergang naar Egypte is vlak voor sjabbat intreedt niets van toeristen te merken. Een handjevol bedoeïenen wacht voor busjes op de parkeerplaats. Egyptische soldaten drinken loom koffie in de schaduw.
Investeringen
De rit naar de kustplaats Nuweiba op zo’n zeventig kilometer van de Israëlische grens is een schok. Een schitterende kustlijn, dramatische vergezichten op rode bergpartijen in Saoedi-Arabië aan de overkant van de Golf van Akaba en tientallen volledig verlaten vakantieresorts. Veel lieflijke rieten vakantiehutjes aan zee zijn half vergaan, grote hotels en appartementencomplexen in aanbouw maken een totaal verlaten indruk. Egypte probeert het toerisme in de Sinaï, de belangrijkste inkomstenbron van de bewoners, duidelijk te herstellen met investeringen en opgeschroefde militaire aanwezigheid. Er worden nieuwe wegen aangelegd. Bij checkpoints controleren Egyptische soldaten, die zelf vaak doelwit van aanslagen zijn, de paspoorten.
“De terugkeer van de Israëlische toeristen gaat heel langzaam hier,” zegt Atawe (35), eigenaar van Green Beach Camp, even buiten Nuweiba. In zijn kamp, een verzameling comfortabele houten hutten en stenen huisjes direct aan zee, verwelkomt hij sinds begin dit jaar iedere week wel een paar Israëli’s. Meestal een groep vrienden of jonge stelletjes die enkele nachten blijven en het kamp nauwelijks verlaten om geen aandacht te trekken. Volgens Atawe staat zijn bedoeïenenstam op goede voet met Israël. Hij werd zelf in het ziekenhuis van Eilat geboren en spreekt vloeiend Hebreeuws. “Het is rustig hier. Alle gevechten zijn in het noorden, meer dan vij” onderd kilometer verderop.”
Hij doet er merkbaar alles aan om toeristen terug te halen. De meeste van zijn boekingen komen via een besloten Israëlische Facebookgroep, waar hij mooie foto’s en positieve recensies plaatst. Zijn kamp is dan ook prachtig. En goedkoop. Voor minder dan 50 euro per dag genieten twee personen al van een all-inclusiveverblijf in Atawes strandhut aan zee. ’s Avonds gaat de verse vis op de barbecue. Overdag kan je prachtig snorkelen of gewoon helemaal niets doen. Je moet alleen wel bereid zijn een risico te accepteren. En niet te veel aan dat risico denken als je in de hangmat ligt.
Abonneer op het NIW
