Op een congres van de sociaaldemocraten is een amendement op het partijprogramma aangenomen dat – indien uitgevoerd – zou leiden tot de verdrijving van meer dan 600.000 Joden uit Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever.Een opvallend amendement op het
PvdA-programma voor de Europese verkiezingen werd vorig weekend aangenomen op het partijcongres van de sociaaldemocraten in Den Bosch. De leden van de Partij van de Arbeid willen een tweestatenoplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict, tot zover niets opvallends. Maar bij deze oplossing moeten ‘de grenzen van voor 1967 worden gerespecteerd, met Jeruzalem als gedeelde hoofdstad’. Waarbij het westelijk deel van de Heilige Stad de hoofdstad van Israël wordt – dat is het al 75 jaar, maar dit zou dan ook internationaal erkend moeten worden – en het oostelijk deel de hoofdstad van een onafhankelijke staat Palestina.
De vraag mag gesteld worden of de PvdA’ers, net als alle anderen die dezelfde ‘oplossing’ voor ogen hebben, beseffen wat de consequenties van hun voorstel inhouden. Om te beginnen is het volkomen onrealistisch te denken dat Israël dit plan ooit zou uitvoeren. Nog los van het feit dat gedeelde steden historisch niet bepaald succesvol zijn gebleken (denk aan Berlijn, Belfast of Sarajevo), gelooft werkelijk iemand dat de Israëli’s de Klaagmuur uit handen zullen geven? Die lag voor 1967 immers in Oost-Jeruzalem, net als de hele Oude Stad, die overigens twintig jaar eerder volledig etnisch gezuiverd werd door het Jordaanse Arabische Legioen en Palestijnse opstandelingen. Alle Joden werden uit hun wijk verdreven, een lot dat hen trof in elk dorp of elke stad die zij in de oorlog van 1947-1948 aan de Arabieren verloren, en de historische Hurva-synagoge werd door Palestijnse terroristen opgeblazen.
Vluchten of verdreven worden
Het doet weinig goeds vermoeden voor het lot van de in Oost-Jeruzalem wonende Joden. Dat zijn er inmiddels meer dan 200.000, bijna de helft van de bevolking. Als het PvdA-plan wordt uitgevoerd zullen zij allen Oost-Jeruzalem moeten verlaten, net als de meer dan 400.000 Joodse burgers op de Westelijke Jordaanoever. Er zullen maar weinigen zijn die geloven dat zij veilig zullen zijn binnen een Palestijnse staat onder bestuur van PLO en Fatah. En dat is nog het gunstigste geval; de laatste min of meer vrije verkiezingen in de Palestijnse gebieden werden in Gaza gewonnen door Hamas. De sympathie voor die terreurbeweging groeit op de Westbank. Verwachten de Nederlandse sociaaldemocraten werkelijk dat er één Jood zal blijven wonen in een door de islamitische terreurbeweging bestuurd Palestina?
Het ‘respecteren van de grenzen van voor 1967’ zal leiden tot een van de grootste etnische zuiveringen in de geschiedenis van het Midden-Oosten. Meer dan 600.000 Joden, velen van hen geboren en getogen in Oost-Jeruzalem en op de Westbank, zullen hun huizen moeten verlaten. Om waarnaartoe te gaan? De PvdA blijft hier stil over, maar deze mensen zullen ergens moeten wonen. In een eerdere versie van het amendement werd landruil (gebied waarop Joodse nederzettingen zijn gebouwd tegen Israëlisch grondgebied aan de randen van de Westelijke Jordaanoever) zelfs expliciet van de hand gewezen. Maar ook in de uiteindelijk aangenomen programmawijziging wordt met geen woord gerept over wat er moet gebeuren met de 600.000 Joden die zullen vluchten of verdreven worden.
Opnieuw werd duidelijk hoe onwrikbaar anti-Israël het merendeel van de PvdA is en blijft
Prominente PvdA-Joden
Met dit totale gebrek aan realiteitszin is het verwonderlijk dat er nog zo veel (prominente) Joden actief lid van de PvdA zijn. Oud-CIDI-directeur en CJO-bestuurslid Ronny Naftaniel, de huidige CIDI-directeur Hanna Luden, CJO-voorzitter Eddo Verdoner – zij keren de partij nog steeds niet de rug toe, hoewel hun decennialange inzet de PvdA geen stap dichter bij een meer Israëlvriendelijke koers heeft gebracht. Het leiderschap van Lodewijk Asscher, de afgelopen weken nog op vakantie in de Joodse staat, zorgde aanvankelijk voor enige hoop, maar op het congres van vorige week werd opnieuw duidelijk hoe onwrikbaar anti-Israël het merendeel van de PvdA is en blijft.
Dit bleek ook uit het amendement dat niet werd aangenomen: erkenning van de IHRA-antisemitismedefinitie. Sterker nog, het werd niet eens ingediend. Niet dat het erg veel kans zou hebben gemaakt, de Tweede Kamerfactie van de sociaaldemocraten stemt consequent tegen ieder voorstel de ‘werkdefinitie’ te gebruiken in ons land. Duitsland, Oostenrijk en het Verenigd Koninkrijk doen dat wel; zelfs de Britse Labourpartij heeft de definitie aangenomen. De vraag is dan ook gerechtvaardigd wat Joden die Israël een warm hart toedragen nog bij een partij doen die op dit vlak Jeremy Corbyn links heeft ingehaald.
Abonneer op het NIW
