Hoe vaak hebben we dat de afgelopen maanden niet geroepen? Om hier alle voorbeelden vanaf 7 oktober te noemen, gaat te ver. Daarom een kleine, recente bloemlezing. Uiteraard was er de houding van de Amsterdamse burgemeester Halsema, die vorige week sprak met vertegenwoordigers van de gemeenschap. Na het geblunder op 10 maart weigerde zij ook maar één nageltje in eigen boezem te steken.
Roepen we bij De gedaanteverwisseling van Franz Kafka, waarin de keurige hoofdpersoon verandert in een insect, nog dat daar wel heel veel fantasie voor nodig is, in Het proces is de nachtmerrie al veel realistischer. Misschien dat de burgemeester die roman nog eens kan nalezen, want in zo’n werkelijkheid voelen Nederlandse Joden zich terechtkomen.
Maar er was natuurlijk meer. Ik noem er een paar.
Is Peter Malcontent een geziene gast bij allerlei media als expert op het gebied van het Israëlisch-Palestijns conflict, blijkt de man nog nooit in Israël of de Palestijnse gebieden te zijn geweest.
Daagt Hezbollah Israël uit met raketten, dan weet de Volkskrant te melden dat Israël Hezbollah niet met rust laat.
Intussen meldt de zwaar gesluierde Iraanse vicepresident van de VN-commissie voor de Status van de Vrouw – op zich al een surrealistisch gegeven – dat Israël vanwege vrouwonvriendelijkheid maar uit die organisatie moet worden gezet.
Lhbt’ers dragen nog steeds vrolijk hun liefde voor Hamas uit, terwijl een vooraanstaande religieuze moslimleider beweert dat de Palestijnen Israël maar niet op de knieën krijgen omdat er te veel homoseksuelen aan die pro-Palestinademonstraties meedoen.
Laten we Peter Schouten, de grote vriend van Peter R. de Vries, niet vergeten. Hij meldde doodleuk dat ‘Israël graag 4,5 miljoen Palestijnse doden wil’. Zou hij besmet zijn met het pek waarmee hij omgaat?
Cabaretier Hans Teeuwen werd vereerd met een bezoekje van zes agenten na een kolderiek filmpje over Halsema, terwijl twee haattoeterstoeten gedrag vertoonden waarvoor je in het dagelijks leven pittig op de bon wordt geslingerd. Ze konden echter rekenen op de gewillige begeleiding van Amsterdamse blauwen.
Kom met die reallifegrappen en -grollen daar maar eens overheen, als redactie van dit poeriemnummer. Toch doen we een moedige poging en we hopen dat u als lezer zo nu en dan zult roepen: “Dat kán niet waar zijn!” Na al het bovenstaande geef ik u nog een waarschuwing mee: de gekste verhalen blijken soms waar. Geniet van deze editie en u weet het, hè? De beste tijd om te vieren is wanneer je maar kunt. Chag Poeriem sameach!
6 reacties
If it’s to good to be true, it usually is! Als het té gek is om waar te zijn, dan is het dat meestal ook want…… **what the truth denies is where the truth lies** Deze simpele waarheid is iets wat onze hersenspoelende, demonizerende humanitaire leugenaars & protesterende volidioten uit media, universiteiten, politiek & alles ertussen in, maar niet willen & kunnen accepteren.
Helaas Esther,
Het is waar….tenenkrommend…maar waar.
Al meer dan 3500 jaar zijn de Joden de gebeten hond.
Werden we door de farao’s als slaven gehouden en vervolgd, toen al gingen we op reis naar Israël.
We kregen overal de schuld van: een plaag van dierziekten?…hebben de Joden gedaan.
Uitbraak van de pest?….de Joden hebben het drinkwater vergiftigd.
Mislukking van de oogst?….De Joden hebben een vloek uitgesproken.
Joden mochten geen ambachten uitvoeren, alleen met geld werken want dat was voor de christenen een zonde, maar dat werd ook weer tegen hun gebruikt want de Joden werden rijk ervan.
Op straat herkenbaar zijn met een Jodenhoed zodat Christenen niet in de nabijheid hoefden te komen bij een Jood.
De honderden pogroms.
De bekende Jodenster van de Nazi’s.
En nu weer worden we gedemoniseerd op sociale media en ook op tv bij alle praatprogramma’s en de journaals met valse weergave van feiten.
Vandaag een aanslag op de Israëlische ambassade in Den Haag.
Door moedwillig constant leugens te verspreiden op tv is er voor Joden een onveilige situatie ontstaan want het rifraf van de samenleving gaat zich uitleven op onschuldige burgers.
Tranentrekkend en waar.
Het kan niet waar zijn! Dat dacht ik toen de Femke Halsema gewoon toekeek hoe pro-Palestijnen Holocaust overlevenden of familie van hun uitschold voor dingen die erger zijn dan je zou kunnen noemen. Ik heb de hele nacht rusteloos gehuild met de gedachte: ‘We hadden ze Never Again beloofd.’. We nemen in Europa en Amerika klakkeloos Nazi-logica over: ‘Israël wil kinderen vermoorden’ ‘Ze handelen in organen van onschuldige Palestijnen.’. We zijn het al weer vergeten, dat wat we beloofd hadden, nog geen honderd jaar terug. Het spijt me, lieve, lieve medejoden, Never Again is dood.
Beste Esther,
Bedankt voor deze realistische en eerlijke column. Hele waarheden zijn beter dan halve! Nogmaals dank! Een toch goed Pesach gewenst!
Paul Moerman
De westerse maatschappij raakt volkomen krankzinnig en we weten nu al hoe dit af zal lopen. Echt tijd om iets anders te zoeken.
Wat is het verschil tussen Amsterdam en Arnhem? Het is niet de politieke kleur van de burgemeester: allebei PvdA/GroenLinks en enorme liefhebbers van burgerlijke vrijheden, in beginsel. In de praktijk blijken ze vooral geboeid door de grondwettelijke en wettelijke beperkingsmogelijkheden op die vrijheden, als het in hun politieke straatje te pas komt: de Grondwet als wapen dus. Dat verklaart waarom Halsema een puriteinse uitleg voorstaat van de grondwetsartikelen 7 (uitingsvrijheid) en 9 (betogingsvrijheid), als de talrijke vrienden van Hamas daarvan kunnen profiteren om Joden uit te schelden, te beledigen en te intimideren. En het verklaart ook waarom Marcouch een liefhebber is van een ruime uitleg van de beperkingsmogelijkheden die de artikelen 7 en met name artikel 9, tweede lid, van de Grondwet bieden om een eenzame islamhater te verhinderen de tere zieltjes van islamitische ‘cry bullies’ te krenken. Daar in het oosten moet namelijk vooral niet ‘gepolariseerd’ worden. Oplossing: één van de twee polen uitschakelen en dat is niet de islamitische geworden. Van links hebben Joden geen bescherming te verwachten, van rechts geen bedreiging te vrezen.