Die Marianne Thieme is ook een mooie. Is er na haar jarenlange protest tegen kiloknallers een professor die een hamburgertje maakt van 200.000 euro, is mevrouw nóg niet enthousiast. En dat terwijl de burger van hoogleraar Mark Post niet werd bereid met razendsnel gefokt vlees uit de efficiënte bio-industrie, maar met uiterst inefficiënt en tergend langzaam gekweekt gehakt uit een universiteitslaboratorium. Maar Marianne wil dat we en masse onze vleesverslaving te lijf gaan, liefst cold turkey. Dream on, Marianne. Je bent als de paus die tegen condooms is, omdat die overbodig zijn als we ons ongewenste gedrag veranderen. Het gros van de mensen is simpelweg té verknocht aan zijn (vleesver)slavinkje.
De kosjere hamvraag is wél enthousiast, al duurt het nog jaren voordat kweekvlees is ingeburgerd (sorry). De eerste hamburger van kweekvlees, laten we hem voor het gemak de Big Mark noemen, was bepaald nog geen papillenpleaser. Het uitverkoren proefpanel vond de Big Mark nogal droog. Volgens de professor omdat het technisch nog niet haalbaar is om vet te kweken. Dat de kweekvleesburger was aangemaakt met eierpoeder en paneermeel heeft ook vast niet bijgedragen aan de smeuïgheid. Enfin, voorlopig kan de Big Mark de concurrentie niet aan met de Big Mac, om nog maar te zwijgen van kweektournedos en kweeklamsbouten. Daarnaast kan de productie van kweekvlees vooralsnog niet zonder echt runderbloed. Maar dat is praktijk. De theorie is zondermeer opwindend.
Ook onze rabbijnen zijn positief. Kweekvlees is in potentie kosjer en als er in de toekomst niet meer geslacht hoeft te worden dan zijn we ook in één keer van die vervelende Marianne Thieme verlost. Alhoewel, zo schrijft rabbijn Evers, voor tienduizenden kilo’s kweekvlees zijn in den beginne wel embryonale stamcellen nodig om verder mee te kweken. Met één kalfsfoetus zou een kleine Joodse gemeenschap als de onze generaties voort kunnen, maar de zwangere moederkoe moet nog wel kosjer worden geslacht, meldt Evers. Dat klopt niet. Voor kweekvlees is alleen wat spierweefsel nodig en dat kan ook worden gehaald uit een levend dier. Eén klein bioptje volstaat.
Kijk, dat maakt het pas écht interessant. Want dan wordt het mogelijk om zonder gewetensbezwaren een mensenburger te kweken. Denkt u eens aan de commerciële mogelijkheden! Hamburgerkraampjes die vlak voor een wedstrijd van Ajax een Cruijff-burgertje verkopen. Hoe geweldig zou het zijn als je straks, lang na zijn overlijden, kan genieten van een Big McCartney, terwijl je weemoedig naar ‘Yesterday’ luistert? Vergezocht? Nou, reken er maar op dat mensenburger er komt. We leven tenslotte in een land waar trotse pedofielen hun eigen vereniging hebben en datingsite Second Love ongegeneerd reclame mag maken voor vreemdgaan. Je moet even aan het idee wennen, maar ik kan geen ethisch tegenargument bedenken.
Bovendien heeft het er alle schijn van dat mensenkweekvlees kosjer is. Het is toegestaan om uit je neus te eten en je mag als godvrezend mens ook een bloedende vinger in je mond stoppen. Daar wordt je niet eens vleeskost van. Nergens staat geschreven dat kannibalisme is verboden, maar ja, gij zult niet doden en lijken moeten ongeschonden onder de grond. Dankzij Mark Post vervallen die belemmeringen, zodat we straks elke jahrzeit onze overleden dierbaren kunnen herdenken met een sappige burger van hun allang begraven vlees. Mij lijkt het wel wat.
Abonneer op het NIW
