Geen Joodse vrouw

De bestsellerauteur stelt zichzelf de sleutelvraag: waarom heb ik nooit een relatie gehad met een Joodse vrouw?

Door: Robert Vuijsje

Tot ik een boek schreef over een Joodse man met een voorkeur voor zwarte vrouwen had ik mezelf deze vraag nooit gesteld – en andere mensen stelden hem ook niet aan mij. Tot die tijd was het niet een vraag die veel mensen bezighield.

Nu ik erover nadenk moet ik concluderen dat het ook nu niet een vraag is die veel mensen bezighoudt. De enige mensen die hem ooit stelden waren zonder uitzondering Joods. Meestal ging dat zo: ‘Arme jongen, wat moet je toch met die zwarte vrouwen? Waarom neem je niet gewoon een Joods meisje?’

Maar voor zover iemand ter wereld zich moet interesseren voor deze plotseling opgeworpen vraag, ben ik dat zelf. Tijdens de vele lezingen die ik gaf over het boek kwam de aantrekkingskracht van zwarte vrouwen met grote regelmaat ter sprake. Zo goed en zo kwaad als het gaat, werd ik gedwongen om onder woorden te brengen waar die aantrekkingskracht uit bestaat.

Het is geen makkelijke vraag om te beantwoorden. Waarom vind je iemand aantrekkelijk? Hoe is het zo gekomen dat je een relatie hebt met die ene vrouw en niet met die andere? Als verklaring voor de aantrekkingskracht kom je in het geval van zwarte vrouwen in eerste instantie uit bij de clichématige algemeenheden. Ze zijn zo gezellig. En warm en hartelijk. Lekker eten, ritmisch bewegen zowel op de dansvloer als in de slaapkamer. En zo voort en zo verder.

Het is niet zo dat ik tijdens het schrijven van het boek niet over deze kwestie heb nagedacht. Of het nu een boek is of welk ander kunstwerk dan ook, daar zit een gedachte achter. Alleen hoeft dat niet per se een gedachte te zijn die je letterlijk onder woorden kunt brengen. Daartoe word je pas gedwongen wanneer het toeval zich voordoet dat je een eindeloze reeks vragen ontvangt over de betekenis van het kunstwerk.

Waarom heb ik nooit een relatie gehad met een Joodse vrouw? Ik vrees dat de vraag in mijn geval moet luiden: waarom heb ik nooit een relatie gehad met een blanke vrouw? En ik vrees dat het antwoord in mijn geval moet luiden: omdat ik Hollanders toch niet helemaal vertrouw. Ja, sommige van mijn beste vrienden zijn Hollanders, maar met hen deel ik niet de meest intieme en vertrouwelijke momenten. De momenten die worden gedeeld met een partner.

Van zwarte vrouwen kun je veel zeggen, maar in het, als u mij permitteert, dierlijke en intuïtieve moment dat je ze voor het eerst ziet, weet je één ding zeker: deze vrouw, deze potentiële nieuwe partner, heeft geen voorouders gehad die tijdens de oorlog mijn voorouders hebben verraden. Je weet zeker: haar voorouders zaten niet bij de NSB.

Hoe mijn onderbewustzijn er niet in slaagde om het onderscheid te maken tussen blanke Hollandse vrouwen en blanke Joodse vrouwen, een onderscheid dat ik normaal gesproken vrij trefzeker weet te maken – wanneer zich onder de lezers van het NIW een psychiater bevindt die een antwoord kent op deze vraag verneem ik het graag.