Helder en overtuigend

‘Er is geen substantiële informatie van Israël ontvangen die zou rechtvaardigen ons beleid ten opzichte van zes Palestijnse ngo’s te herzien op basis van het Israëlische besluit deze ngo’s als ‘terroristische organisaties’ te bestempelen.” Met die ambtelijke woorden wezen in juli vorig jaar negen Europese landen, waaronder Nederland, de Israëlische beslissing van de hand om zes Palestijnse organisaties te verbieden vanwege hun banden met terreurbeweging PFLP. 

“Mocht er bewijs beschikbaar gemaakt worden dat het tegendeel bewijst, zullen wij daarnaar handelen. Bij afwezigheid van zulk bewijs, zullen wij onze samenwerking voortzetten,” was verder te lezen. De vraag is of de Europese Unie, lidstaten en de regering in Den Haag wel geld zouden moeten sturen naar organisaties die meer energie besteden aan het demoniseren van de Joodse staat dan aan de activiteiten waarvoor zij zeggen te zijn opgericht. Een snelle blik op de websites van de zes leert waar hun werkelijke speerpunten liggen. Wie bijvoorbeeld naar UAWC-pal.org gaat, moet erg zijn best doen iets over landbouw te vinden. 

Datzelfde geldt voor de andere vijf organisaties. Bij de gedachte dat met hun financiering ‘het Palestijnse maatschappelijke middenveld wordt versterkt’, zoals in het ambtenarenjargon van Buitenlandse Zaken wordt gesteld, kunnen vraagtekens worden gezet. Zo is bij Defence for Children International-Palestine niets te vinden over de vergroting van kansen voor Palestijnse kinderen door bestrijding van corruptie en dictatuur in de Palestijnse Autoriteit. Of over het ronselen van kindsoldaten door letterlijk alle Palestijnse terreurorganisaties. De Europees gefinancierde totale fixatie op Israël geldt voor alle zes de omstreden ngo’s. 

Moord

Maar zelfs als het een taak zou zijn van de Nederlandse en Europese overheden belastinggeld uit te geven voor de Palestijnse strijd tegen Israël, mag gehoopt worden dat de financiering van terreur daar niet onder valt. Die overheden vinden dat zelf ook, gezien de woorden ‘mocht er bewijs beschikbaar zijn …’. 

Er is een stortvloed van bewijzen van verbanden met terroristen

Dat doet NGO Monitor in een rapport dat in februari werd gepubliceerd: bewijs presenteren van de banden die de zes organisaties onderhouden met het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP), een door de EU als terroristisch bestempelde organisatie. Het rapport van NGO-Monitor is getiteld Clear and convincing (‘Helder en overtuigend’) en gebruikt geen informatie van de Israëlische regering, maar open source material (voor iedereen verkrijgbare informatie) om de banden tussen de zes ngo’s en de PFLP te bewijzen. Zo wijst NGO Monitor op de 34 werknemers van landbouworganisatie UAWC die banden hadden met de PFLP: “Sommigen met leiderschapsposities in de terreurbeweging tegelijkertijd met hun arbeidsverband bij de UAWC.” De bron van dit toch wel erg belastende bewijs is nota bene het Nederlandse regeringsrapport over het onderzoek naar de financiering van de UAWC. Dat werd uitgevoerd nadat was gebleken dat twee werknemers medeverantwoordelijk waren voor de moord op de 17-jarige Rina Shnerb in 2019.

Naïef

Case closed zou je zeggen, maar het Nederlandse rapport is slechts één stukje in de bewijspuzzel van NGO Monitor. Zo werd de UAWC al in 1993 nota bene door de Palestijnse Fatahbeweging zelf omschreven als ‘gelieerd aan de PFLP’. Door de jaren heen draven meer dan eens leiders van de terreurbeweging op bij evenementen van de landbouworganisatie, wat op z’n minst de schijn van overlap tussen de twee organisaties wekt. En zou die schijn niet al meer dan voldoende moeten zijn voor de Europese overheden om te zeggen: aan zo’n club sturen we maar liever geen geld?

Zou de schijn niet al voldoende moeten zijn om te zeggen: aan zo’n club sturen we maar liever geen geld?

De UAWC is hier als voorbeeld genomen, maar dezelfde stortvloed aan bewijzen van banden tussen terroristen en activisten is te vinden voor alle zes ngo’s die door Israël in de ban zijn gedaan. Daarbij valt op dat de organisaties zelf helemaal geen geheim maken van deze banden. Zo noemde in 2019 de vicevoorzitter van de UPWC, Suhair Khader, deze vrouwenrechtenorganisatie ‘het feministische netwerk van de PFLP’. Khader kan het weten, volgens NGO Monitor is hij naast UPWC-vicevoorzitter lid van het centrale comité van de PFLP. Alleen al dat laatste feit illustreert overduidelijk de banden met de terreurbeweging, maar het lijkt er vooral op dat de Palestijnen één verhaal vertellen aan – op zijn best – naïeve Europese ambtenaren en politici en een heel ander aan de eigen aanhang. 

Leider en kameraad

NGO Monitor besteedt een apart hoofdstuk aan de moord op Rina Shnerb en de aan Palestijnse ngo’s gelieerde terroristen die verantwoordelijk waren voor de aanslag op de 17-jarige. Shnerb kwam om het leven toen een bom ontplofte bij een bron waar zij wandelde. Haar vader en broer raakten gewond bij de aanslag. Volgens de Israëlische justitie was Samer Arbid de bevelhebber van de terreureenheid die de bom plaatste. Ten tijde van zijn arrestatie in 2019 was Arbid financieel directeur van de UAWC. Tot 2015 werkte hij als accountant voor Addameer, een van de andere vijf organisaties die Jeruzalem als terroristisch bestempelt.

De PFLP zelf noemde Arbid in een verklaring in augustus 2020 ‘een van de helden van de Bubin-operatie’. Ein Bubin is de Arabische naam van de bron waar Shnerb werd vermoord. Twee jaar later herhaalde de PFLP dat Arbid ‘de militaire operatie als commandant leidde’. Arbids bevelhebber binnen de PFLP werkte ook al voor de door Nederland zo royaal gefinancierde landbouworganisatie UAWC en in een vergelijkbare functie als Arbid, directeur financiën en administratie. Ook over Farrajs rol in de PFLP bestaat geen twijfel. 

Studentenbeweging DPSP omschreef de vermoedelijke moordenaar van Rina Shnerb als ‘leider en kameraad’

Dat beweren niet alleen de Israëlische autoriteiten, maar opnieuw de terreurbeweging zelf. Vorig jaar vierde de PFLP-studentenbeweging DPSP de moord op Rina Shnerb, waarbij Farraj werd omschreven als ‘leider en kameraad’ en net als Arbid ‘voerde hij het bevel over de militaire operatie’. Farraj staat inmiddels voor de Israëlische rechter en volgens de tenlastelegging was hij degene die de aanslag goedkeurde.

Waarom?

In 2017 publiceerde de Nederlandse diplomatieke vertegenwoordiging bij de Palestijnse Autoriteit in Ramallah een foto op Facebook, waarop Farraj poseert met Henny de Vries, inmiddels ambassadeur in Pakistan. Op die foto staat ook Ubai Aboudi, die in 2020 tot een jaar gevangenisstraf werd veroordeeld omdat hij met Farraj rekruteerde voor de PFLP. Beide mannen werden mede met Nederlands belastinggeld betaald voor hun werk bij de UAWC en lieten zich erop voorstaan samen te werken met de Nederlandse diplomatieke missie in Ramallah. 

Arbid, Farraj en Aboudi zijn nog maar het begin. Het rapport van NGO Monitor bevat in totaal zo’n vijftig activisten van ngo’s die banden hebben met de PFLP. Nogmaals, dit komt allemaal uit voor iedereen toegankelijke bronnen. Wat de Israëlische politie en Sjien Beet meer weten over de banden tussen de organisaties en de terreurbeweging, is er niet eens in te vinden. Maar blijkbaar weegt in de Europese hoofdsteden de relatie met het Palestijnse ‘maatschappelijke middenveld’ zwaarder dan de levens van Israëlische burgers. De grote vraag die NGO Monitor zich niet stelt, maar die eenieder zich wel zou moeten stellen, is: waarom?

Human Rights Watch gefileerd

Een tweede recent rapport van NGO Monitor pakt de mensenrechtenorganisatie HRW aan. Deze lag al langer onder vuur vanwege haar vooringenomen houding tegenover Israël en haar weigering antisemitisme te onderzoeken en te veroordelen. Met name de dit jaar vertrokken directeur Ken Roth moet het ontgelden. Roth heeft zich jarenlang onmogelijk gemaakt door zijn ongenuanceerde en volgens velen obsessieve aandacht voor Israël op sociale media. 

NGO Monitor meldt dat HRW in zijn rapportage over 2021 weigerde antisemitisme in de Verenigde Staten zelfs maar te noemen, hoewel dit volgens onder meer de Anti-Defamation League (ADL) in decennia niet zo ernstig is geweest. Ook in 2020 noemde HRW Jodenhaat in de VS niet in zijn World Report. Volgens NGO Monitor weigert HRW antisemitische geweldsdaden zo te noemen, maar de club gaat wel voorop in de strijd tegen de antisemitismedefinitie van de IHRA. Ook probeerde HRW tegen te houden dat de Duitse Bondsdag de BDS-beweging als racistisch zou veroordelen. 

Roth krijgt het flink voor de kiezen van NGO Monitor. Bijvoorbeeld om zijn tweets waarin hij de oorzaak van antisemitisme bij de Joodse staat legt, zoals tijdens de strijd in Gaza van 2021. In 2014 had Roth dat trucje al uitgehaald en in datzelfde jaar stelde hij de misdaden van de Shoa gelijk aan de strijd in Gaza. Daarnaast zijn Roth en Human Rights Watch in grote mate verantwoordelijk voor de verspreiding van het apartheidsstaatframe.

Foto boven: PFLP-aanhangers in Gaza, december 2022. Foto: Atia Mohammed, Flash90