Foto: Thomas Schlijper
Tosao van Coevorden (33)
Woonplaats: Amsterdam.
Burgerlijke staat: ongehuwd, maar wel een vriendin.
Beroep: horecaondernemer, eigenaar van restaurant ‘De Japanner’.
Levensmotto: wat je ook doet, doe het goed.
Jeugd
Mijn moeder is Japans, mijn vader Joods. Mijn ouders scheidden toen ik vier was en ik ben voor het grootste deel opgevoed door mijn moeder en mijn opa en oma van vaderskant, die vlak naast ons woonden. Na de scheiding zijn mijn grootouders heel close met mijn moeder gebleven. Mijn opa is vier jaar geleden overleden, maar tot op de dag van vandaag vieren we sjabbesavond bij mijn oma. Hoewel het vrijdag druk is in de zaak, is dat heilig voor me. Ook tijdens de Hoge Feestdagen zijn we met familie, mijn moeder zit met Pesach gewoon mee aan de seidertafel.
Geloof
Ik ben niet religieus. Mijn opa zei altijd tegen me: “Als je weet wat ik in de kampen heb meegemaakt, dan weet je dat God niet bestaat.” Daarnaast ben ik een echte bèta, heb een liefde voor wis- en natuurkunde, ik zoek zuivere antwoorden. Maar traditioneel ben ik wel. Dat ik niet halachisch Joods ben omdat ik alleen een Joodse vader heb, maakt niets uit. Ik kan er niets aan doen en ga er niets aan doen. Het is geen issue, niet in mijn familie en niet voor mijn Joodse vrienden, die ik al van jongs af aan ken. Ik voel me Joods. Daar gaat het om. Op vrijdag bij oma zeg ik de bracha en maak ik kidoesj.
Israël
Wij gingen vroeger ieder jaar naar Israël op vakantie en we hebben er veel familie wonen, zoals de oudste zus van mijn oma, tante Dela. Die woont in Haifa en is 102. Maar de laatste keer dat ik er geweest ben, was ik zestien. Ik associeer het land alleen maar met leuk, lekker weer en heerlijk eten. Een bezoek staat boven aan mijn wensenlijst, zeker aan Tel Aviv, omdat dat voor mijn vak ook een inspirerende plek is, maar ik moet even de tijd vinden.
Zorgen
Die heb ik eigenlijk niet. Ik ben optimistisch ingesteld. Ik vertrouw erop dat als je goed doet en goed voor je omgeving bent, alles goed komt. Natuurlijk heb ik wel tegenslagen gekend. Ik was voorbestemd om arts te worden. Dat wilde ik ook graag, want ik wilde altijd als mijn opa zijn, die arts was. Ik koos voor tandheelkunde, maar ben drie keer achter elkaar uitgeloot. Na een aantal halve banen en halve studies, waar ik altijd weer wat van opstak, ben ik in de horeca terechtgekomen en dat bevalt me uitstekend.
Dromen
Echt, ik heb geen idee. Ja, natuurlijk hoop ik nog heel lang met mijn familie te kunnen genieten. Maar ik heb een goed leven. En op zakelijk gebied: we openen binnenkort een tweede vestiging op de Amsterdamse Bilderdijkstraat. Natuurlijk kan ik ook dromen van een derde, maar laat eerst die tweede maar van de grond komen.
Abonneer op het NIW
