Lag Baomer

De oproep van de landelijke en lokale  overheden is vrij duidelijk: spreek met elkaar! Zonder dialoog kom je er nooit uit. Ik ben het volledig hiermee eens, maar … wat als niemand met je wil spreken? 

Hoewel ik maar een simpele rabbijn ben, begin ik toch te geloven dat ik naast rabbijn ook profeet ben. In mijn dagboek van 15 mei schreef  ik:

“In mijn woonplaats, is er een initiatief genomen door B en W. “Voel jij je thuis in de stad?” Het uitgangspunt is dat er gesproken moet worden, de dialoog. De wethouder die dit begeleidt doet dit met overgave en absoluut met de beste bedoelingen. Maar gaat het werken? Zelfs als er ook moslims komen opdraven, dan zullen dat de moslims zijn waarmee ik geen probleem heb. Ik niet met hen en zij niet met mij. Maar het gesprek moet zijn met de schurken die uitsluitend met gezichtsbedekking het gesprek willen voeren. Dit soort ‘studenten’ zal echter bij het goedbedoelde theekransje niet verschijnen. Ik verwacht een opkomst van zo’n vijf Joden en hooguit twee moslima’s.”

Donderdag vond deze bijeenkomst plaats. Omdat ik een lezing mocht geven voor zo’n tweehonderd belangstellenden in Harskamp, nam Blouma de honneurs waar bij ‘Voel jij je thuis in de stad’.  En zie, vanuit de Joodse gemeenschap waren er vijf dames aanwezig en van de kant van de moslims precies de door mij voorspelde twee zichtbare moslima’s: geen deelneemsters, maar medewerksters bij de zaal waar de bijeenkomst plaatsvond. Even voor de goede orde: Blouma had mijn profetie niet van tevoren gelezen, ik heb de aantallen niet gecontroleerd, maar dit is wat ze mij na afloop liet weten. Dus ga er maar van uit dat ik inmiddels profeet-rabbijn ben geworden. Overigens was het wel een goede bijeenkomst, want er waren naast de genoemde Joden en moslima’s veel deelnemers met een christelijke achtergrond. Een jongerenwerkster die door de gemeente was ingehuurd, gaat met mijn Blouma een afspraak maken om te kijken of zij met de anti-Joodse jeugd iets kan bereiken. Dat is dus goed. Nu dus hopen dat zij die niet willen spreken, toch bereid zijn te luisteren. Maar ik heb er een hard hoofd in, omdat, zoals Amsterdams hoofdcommissaris Paauw dat zo treffend verwoordde, de sleutel om het gezin binnen te komen zoek is.

Net toen ik me afvroeg of mijn waarschuwende geschrijf nog wel zinvol is , ontving ik van mijn schoondochter een wijsheid van Sir Winston Churchill: “Succes boek je door van mislukking naar mislukking te gaan zonder aan enthousiasme in te boeten.” En omdat het mij nog lang niet ontbreekt aan enthousiasme, ga ik verder met de strijd tegen Jodenhaat en iedere vorm van onrecht en onethisch gedrag. De bijeenkomst in Harskamp voor de mannenavond in de hervormde kerk was als een warme douche. Allemaal vrienden van Israël. Overigens ook vriendinnen, want ook de dames en zelfs jonge kinderen waren aanwezig. Het voelde als een thuiswedstrijd, maar dan zonder strijd.

Vandaag, zondag, is het Lag Baomer, de drieëndertigste dag van de Omer. In de periode tussen Pesach en Sjavoeot (Wekenfeest) tellen we de dagen. Nadat de Joden Egypte hadden verlaten, trokken ze naar de berg Sinaï om daar op de vijftigste dag na de uittocht de Tora van God te ontvangen. En met die ontvangst was het Joodse volk als volk ontstaan. De drieëndertigste dag heeft een speciale betekenis omdat zich in latere tijden in deze periode een sterfte voordeed onder de leerlingen van rabbi Akiva. Op de drieëndertigste dag hield die sterfte op. De reden van die sterfte lag in gebrek aan wederzijds respect. Niet naar elkaar luisteren, weigeren je in de gedachtewereld van de ander te verplaatsen. De link naar het heden is eenvoudig gelegd, helaas. 

De reden van die sterfte lag in gebrek aan wederzijds respect

En omdat het vandaag Lag Baomer is worden er ook in ons koude kikkerlandje, barbecues georganiseerd. Wat het een met het ander te maken heeft, kan ik zeker uitleggen, maar zal nu te veel van uw lezersgeduld vergen. Dus vermeld ik alleen dat we om 12:30 uur in Almere waren voor de BBQ van Joods Flevoland en daarna in de steeg voor de synagoge van de Joodse Gemeente Amersfoort, ook weer voor een barbecue. We hebben vandaag dus heel wat afgeroosterd. Amersfoort had, om het gesprek met de brede samenleving op gang te krijgen, een straatbarbecue georganiseerd. Iedereen uit de buurt was dus welkom. En dat was wonderwel gelukt. Ook de burgemeester en de wethouder waren gekomen. Helaas ontbraken uiteraard de mensen die niet met ons in gesprek willen en die ons naroepen. Maar, ik blijf het herhalen, voor een dialoog heb je minstens twee nodig. Die tweede ontbrak dus zichtbaar. Dus daaraan moet en gaat gewerkt worden. 

Omdat rabbijn Mendel Cohen, de voormalige rabbijn van Marioepol, nu in Israël woont en zich inzet voor de opvang van Joodse Oekraïners, wil hij dat ik naar Israël kom voor een sjabbat om met zijn mensen, van wie ik velen ken van voor de Russische inval, een paar dagen te spenderen. Ik dus naar de website van KLM om de prijzen van tickets te bekijken en wie schetst mijn  verbazing? KLM stopt (tijdelijk?) de vluchten naar Israël. Mijn KLM!  De officiële reden is: onrust. Ik hoop dat die reden klopt, maar ben bevreesd dat wellicht onder druk van bepaalde kringen de vliegmaatschappij gedwongen wordt Israël te mijden. Zoiets heet chantage. Is de volgende stap dat El Al niet meer mag landen op Schiphol? Kan ik dadelijk als ik naar de VS vlieg geen koosjere maaltijd meer krijgen? Ik ben moe en dan kan ik vaak niet meer zo goed denken en dan krijgt het doemdenken in mijn hoofd de overhand. Nooit aan dit soort negatieve gedachten toegeven, zeg ik keihard tegen mezelf. 

Een goede week!