GroenLinks Amsterdam wenst dat burgers ingrijpen bij racisme en discriminatie. Ik moest daar, excuses voor mijn ongevoeligheid in dezen, hartelijk om lachen. Kostelijk. Zoveel opportunistisch gelanceerde koketterie met aan anderen opgedrongen engagement werkt nu eenmaal onbedaarlijk op de lachspieren. Waar moet die brave Amsterdammer die de hort op moet tegen racisme en discriminatie beginnen? Bij vrouwendiscriminatie, door elke dame in streng islamitische kledij te vragen of zij die zware bedekking vrijwillig draagt? Moet hij via ramen, achtertuinen en balkons spieken in huizen waar vrouwen opgesloten en misbruikt worden (ook daar sloeg de gemeente onlangs alarm over, met schrikbarende cijfers)? Mogelijk kan hij in elke winkel waarin dag in dag uit uitsluitend mannelijk personeel rondscharrelt, informeren naar de positie van de vrouw op dat postzegeltje arbeidsmarkt. Of ingrijpen bij de roc’s die natiebreed volslanke meisjes de gewenste opleiding afraden, omdat ze door hun uiterlijk geen stageplek zouden kunnen krijgen. Als je er toch aan begint, doe het dan ook goed.
Toe, ga dan ook eens speuren naar Oost-Europese seksslavinnen (daar komt hun vrijheidsberoving en mishandeling op neer), want ook dat is onrecht waar niemand meer over begint. Hoge prioriteit heeft ook het instellen van brigades die moeten voorkomen dat lhbt’ers het ziekenhuis in worden getrapt. Nu we het toch over veiligheid hebben: misschien willen honderden Amsterdammers met gezichtsmaskers, anderhalve meter afstand en een mandaat van GroenLinks dagelijks demonstreren bij de Joodse instellingen die bewaakt moeten worden? Demonstreren tegen deze onverdraaglijke krankzinnigheid: de noodzaak van potdichte deuren, camerabewaking, strenge toegangsregels en de geestelijke terreur die erbij hoort – de wetenschap dat je permanent opgejaagd wordt, doelwit bent. In 2019 stegen de antisemitische incidenten explosief, meldt de CIDI-monitor. Die wakkere burgers tegen racisme krijgen het maar druk. En ze zullen hun handen al vol hebben aan het bijsturen van hangjongeren die om de haverklap ‘k**jood’ mogen roepen. Ja, mogen. Want in een samenleving die echt iets tegen racisme en discriminatie zou doen, was Jood als scheldwoord geen gebruik geworden en zouden deze verwensingen niet dagelijks als watervallen klateren op schoolpleinen en op internet.
Fixatie
Afgelopen week meldde Geert Wilders tijdens zijn proces dat het OM hem elke maand mededeelt veel van zijn bedreigers niet te vervolgen: vanwege de werkdruk. Al die niet-vervolgden die de wel vervolgde Wilders willen vermoorden, noemen hem ‘k**jood’. Omdat hen toch niets overkomt. Omdat schelden op Joden helaas modern Nederlands cultureel erfgoed geworden is, waar het OM niet meer tegenop kan. En dit Amsterdam moet racisme bestrijden? De stad die een jumelage met Tel Aviv ontzegd is door radicale tegenstanders die in de gemeenteraad destijds stampvoetend en schuimbekkend hun haat kwamen spuien tegen die sympathieke liaison?
Er had allang een oproep voor racismebestrijding moeten plaatsvinden, gesteund door een fors politiek masterplan, politie-inzet op elk niveau en serieuze vervolging, zonder werkdruksmoesjes. Nu bungelt het antisemitisme in het GroenLinks-initiatief er een beetje bij, daar het actieplan naar Black Lives Matter verwijst. Ter ondersteuning van die marxistische, pro-Palestijnse organisatie die zich openlijk solidair met BDS verklaart en haar inspiratie vindt in historische extremistische zwarte emancipatiebewegingen die openlijk antisemitisch waren. Aangezien de verwerpelijke fi xatie van de huidige antiracistische rage zich op identiteitspolitiek via huidskleur richt, en Joden als ‘wit’ en dus schuldig gelden, zal het besef dat ze permanent doelwit zijn vast niet groeien.
Al weet je in deze moreel verknipte tijden niet wat je kunt verwachten, hoe grotesk het activisme kan muteren. Ik zie het nog gebeuren dat het werk van blanke romanciers, kunstenaars of wetenschappers die hele of halve eeuwen geleden anti-Joodse sentimenten ventileerden, op de kolonisatiebrandstapel worden gegooid door dezelfde genieën die eerder op de dag in een demonstratie luidkeels Hamas toezongen. De laisser-fairebestuurders die burgers zulke tirannie aandoen, moeten niet vreemd opkijken als de Amsterdammers die ze als morele hulpagent willen inzetten, bedanken voor deze eer.