De Joodse gemeenschap blijft het belangrijkste slachtoffer van racisme in de grootste stad van de VS, zoals zij dat ook is in het hele land. De afgelopen maand registreerde het NYPD, de politie van New York, 23 tegen Joden gerichte haatmisdaden, of wel een elke 36 uur. De misdrijven lopen uiteen van racistische graffiti en vandalisme tot verbaal en fysiek geweld.
Desondanks is er sprake van een afname van het aantal antisemitische misdrijven in New York: vorig jaar lag dat aantal eind mei nog op 135. 2022 werd afgesloten met een totaal van 262. Ter vergelijking: de in grootte eerstvolgende etnische of religieuze groep die vorig jaar slachtoffer werd van haatmisdrijven in The Big Apple waren de Aziaten, met 83, wat aangeeft hoe zwaar de Joodse gemeenschap onder vuur ligt – zelfs in het zo progressieve New York.
Landelijk ligt dat beeld niet anders: liefst 36 procent van alle haatmisdaden in de VS zijn tegen Joden gericht, hoewel die nauwelijks 2 procent van de Amerikaanse bevolking uitmaken. Deze enorme oververtegenwoordiging komt volgens mensenrechtenorganisatie Anti-Defamation League (ADL) overeen met een toename van antisemitische houdingen en stereotypen onder de bevolking.
Klein maakt zich er zorgen over dat het eigen antisemitisme in progressieve kringen niet wordt erkend
In Duitsland meldt de regeringscommissaris voor Joods leven en antisemitismebestrijding, Felix Klein, dat het aantal gerapporteerde incidenten van Jodenhaat slechts een vijfde van het werkelijke aantal beslaat. Klein waarschuwt voor gewelddadig extremisme uit rechtse hoek, zoals de aanslag op een synagoge in Halle tijdens Jom Kipoer in 2019, waarvoor neonazi Stephan Balliet tot een levenslange gevangenisstraf werd veroordeeld.

Tegelijkertijd constateert Klein ook ernstige incidenten van Jodenhaat in de traditioneel linkse cultuursector. Recente voorbeelden hiervan die hij noemt zijn de concerten in Duitsland van de antisemitische rockster Roger Waters en racistische anti-Joodse stereotypen die werden verspreid door een kunstenaarsensemble uit Indonesië tijdens het Documenta-festival in Kassel. Klein maakt zich er zorgen over dat het eigen antisemitisme in progressieve kringen niet wordt erkend omdat men er in de cultuursector van is overtuigd dat een links wereldbeeld en racisme niet samen kunnen gaan.