Je schoonzoon wil jou aan de dis ervan overtuigen dat ‘zionisten de wereld willen overnemen’. Of je loopt samen over straat, als je broer wordt neergeslagen en jou een blauw oog wordt geslagen omdat je een davidster en een mondkapje met een Israëlisch vlaggetje draagt. Je krijgt daarbij toegebeten: “Joden horen hier niet”. En als je bij de politie aangifte daarvan wilt doen, krijg je te horen dat het hier niet om antisemitisme gaat. Of je zoon krijgt dreigbrieven waarin hem in het Engels wordt verweten dat hij een ‘slechte Jood’ is, en de schrijver zal er wel voor zorgen dat hij nooit de 21 haalt en nooit veilig zal zijn. Je zoekt een studentenkamer en de verhuurster verwijt je een ‘propagandavideo’ te hebben gedeeld die Palestina ‘criminaliseert’, en vraagt of je een zionist bent: “Wij leven in een vrij land en niet in een autoritaire, genocidale staat.” ‘Zionisten’ is een scheldwoord geworden en wordt te pas en te onpas als synoniem gebruikt voor Joden.
Het is een willekeurige greep uit de vele voorvallen die de Monitor antisemitische incidenten noemt. Nog één voorbeeld dan: nadat een gulle gever een miljoen had gedoneerd aan D66 voor de verkiezingen, kregen Tweede Kamerleden van die partij e-mails met: “Wie betaalt, bepaalt […] Hier moeten wel ZIONISTEN achter zitten. De protocollen van de wijzen van Sion moeten worden doorgevoerd.”
Niet online
Schrijnend zijn de meldingen van wat leerlingen op scholen aan antisemitisme meemaken. Een moeder meldt dat haar kind op school door groepjes wordt uitgescholden voor kankerjood. Regelmatig wordt ‘Free Palestina’ naar hem geroepen. Het vriendje van een andere leerling wordt onder druk gezet de vriendschap te verbreken. Met succes. De schoolleiding, die volgens de moeder ‘de mond vol heeft’ van diversiteit, schijnt dit antisemitisme niet te kunnen stoppen. Al eerder schreef het NIW over alles wat Joodse kinderen op scholen te verduren kregen, zeker tijdens het oplaaiende conflict tussen Hamas en Israël. Het afgelopen jaar ontving het CIDI maar liefst dertien meldingen in die sfeer, dat waren er in 2020 nog drie.
In totaal registreerde de antisemitismewaakhond 183 incidenten. Het jaar daarvoor waren dat er significant minder: 135. Van dat lage cijfer werd toen vermoed dat het te maken had met de lockdown waarin Nederland zat. Maar hoewel die beperkingen vorig jaar voortduurden, was er van een laag cijfer geen sprake meer. De monitor vertoont een stijging van 36 procent; nooit eerder registreerde het CIDI zoveel incidenten. Wel is een duidelijke correlatie te zien tussen het oplaaiende conflict in de Joodse staat en de stijgende cijfers hier. Zo was 2014 een piekjaar met 171 meldingen, 2019 met 182 meldingen en waren er vorig jaar dus 183. De monitor blijft echter een onvolledig beeld geven omdat online uitingen, die verreweg de meeste antisemitische uitspraken bevatten, nog steeds niet worden geregistreerd. Dat laat de organisatie over aan de Universiteit van Utrecht, die binnenkort resultaten op dat gebied zal publiceren.
OM weigert
Traditiegetrouw doet het CIDI een aantal aanbevelingen. Nieuw is de oproep de geschiedenis van het antisemitisme op te nemen in het curriculum op school. Bovendien wordt gevraagd Joden niet te vergeten in de aandacht voor diversiteit. De organisatie wil dat agenten en juristen worden getraind in het beter herkennen van antisemitisme. Het CIDI ondernam daartoe al een aantal jaren geleden actie. Het vroeg een ton aan bij het Amsterdamse fonds Joodse erfpachtgelden om een studiereis en training te verzorgen voor de Amsterdamse politie en het OM. Die subsidie werd toen door de Amsterdamse gemeenteraad toegekend.
Maar naar aanleiding van vragen van Een Ander Joods Geluid antwoordden het OM en de politie begin dit jaar dat zij nimmer waren betrokken bij de plannen van het CIDI. De instanties voelden zich voor het blok gezet en hadden de organisatie laten weten geen gebruik te maken van zo’n training en reis. Het zou raken aan hun onafhankelijkheid en objectiviteit. Bovendien, zo voegde het OM eraan toe, “is onze kennis op het gebied van antisemitisme op niveau. Zeker bij het LECD.” Het LECD staat voor het Landelijk expertisecentrum discriminatie.
In een reactie vertelt Naomi Mestrum, adjunct-directeur van het CIDI, dat de reis nog steeds in de planning staat: “In verband met de lockdown is het initiatief uitgesteld, maar wij gaan door met de voorbereidingen. Geïnteresseerden zullen gewoon op persoonlijke titel kunnen inschrijven voor de reis en de training.” De Monitor antisemitische incidenten is te lezen op cidi.nl.
Heeft u dit artikel met plezier gelezen? Met een abonnement op het NIW krijgt u toegang tot columns, opinies, analyses, nieuws – en achtergrondverhalen. Kies hier wat het beste bij u past.
Abonneer op het NIW
