Persvrijheid

Afgelopen woensdagochtend zat Tunahan Kuzu van Denk aan tafel bij het ochtendprogramma Goedemorgen Nederland. Hij hield een klaagzang: waarom had omroep WNL hem het gasthoofdredacteurschap geweigerd en zat hij nu slechts als gast aan tafel?

Het tekende volgens hem precies wat er mis was in deze samenleving, huiliehuilie-de hij nog even door. Dat zelfs het als rechts bekendstaande WNL hem überhaupt een podium bood, toont de breedte van hun journalistieke insteek. Presentatrice Maaike Timmerman diende Kuzu stevig van repliek: “Omdat, meneer Kuzu, uw partij de persvrijheid aan banden wil leggen.” Maar Kuzu luisterde niet en bleef zijn eigen verhaaltje afdraaien met een houding waar de haat van af droop. Ik moest terugdenken aan dat ‘gesprek’ tussen Eva Jinek en Kuzu’s partijgenoot Farid Azarkan, die de autoriteit van Jinek niet accepteerde (heeft het iets te maken met een verwrongen vrouwbeeld?) en op agressieve wijze doorratelde. Ik heb zelf ook een keer het ‘genoegen’ gehad tegenover Azarkan in een radiostudio te zitten. Even dacht ik dat hij me over de gesprekstafel zou trekken, ik had namelijk het woord Israël genoemd.

Deze zelfde week kreeg De Nieuwe Maan-presentatrice Fidan Ekiz ook strontemmers over zich heen. Denk wil invloed uitoefenen op de inhoud van het programma. Ook acteur Nasrdin Dchar deed een duit in het zakje. Hoe haalde Ekiz het in haar hoofd om vertegenwoordigers van Pegida in haar programma tegenover de Raad van Marokkaanse Moskeeën te zetten? Ekiz werd zelfs bedreigd. Fidan is in mijn ogen een heldin die zich, net als Maaike en Eva, niet laat intimideren door dit soort haantjesgedrag.

Ik heb een paar vragen voor Nasrdin: waar was jij toen Pauw een Facebookgekkie uitnodigde die opriep Israëlische toeristen neer te steken? Waar was jij toen jihadisten en IS-lovers gesprekstijd kregen in zo ongeveer alle talkshows? Waar was jij toen extremist Dyab Abou Jahjah drie uur lang mocht leeglopen bij Zomergasten? Als walgelijke Westen-haters één ding in de media krijgen, is het ruim baan om hun gedachtegoed te verspreiden. Kijk ook naar Dennis Honing, die zonder dat iemand hem enig weerwoord bood op de website Café Weltschmerz de onzinnigste antisemitische bagger mocht poneren, daarbij luid toegejuicht door een grote schare ‘fans’, zo bleek uit de antisemitische reacties onder zijn podcast.

Dat ook het NIW volgens Denk aan banden moet worden gelegd omdat wij de partij in een opiniërend artikel antisemitisch noemden, blijkt uit de klacht die hun Amsterdamse afdeling bij de Raad voor de Journalistiek heeft neergelegd. Intussen staat de partij, die op ramkoers ligt tegen onze vrije samenleving, in de peilingen op zeven zetels. Meer dan verontrustend.