Postduiven

Ze hebben engelengeduld, echt waar: NIW’ers Achsa Vissel, Marianne Troostwijk en onze abonneeservice SP. U krijgt ze aan de lijn wanneer u – terecht – opnieuw een klacht heeft over de bezorging van uw NIW. Ook deze week weer regende het telefoontjes en het was niet de eerste keer dat abonnees opzegden omdat ons blad nu eenmaal op vrijdag, voor sjabbat, hoort te zijn bezorgd. Uw woede is terecht, maar niet als die gericht is op onze medewerkers. Wij hebben nog nooit een deadline gemist, het ligt ook niet aan de drukker en niet aan de binder, altijd ligt op donderdag alles keurig klaar om traditioneel op vrijdag bij u op de mat te vallen. 

En daar gaat het mis. Het gebeurt niet één keer, niet twee keer, nee, tegenwoordig ontvangt u op vrijdag vaker niet dan wel uw NIW. Als u hem al ontvangt. Met dank aan monopolist PostNL. Voorzitter Gideon Simon trekt al jaren met regelmaat bij de mogol aan de bel, maar verder dan een reactie in de trant van ‘vervelend’ komt het over het algemeen niet. 

Een medewerker meldde ‘dat een aantal bezorgers niet tegen het woord Israëlietisch kan’

Afgelopen week was het weer bar en boos. Als reden gaf onze nationale postduif op dat er een fout was gemaakt met een sorteertabel en -code.  Maar zij krijgen die telefoontjes niet, die van een enkele doorzetter daargelaten. Zoals van die abonnee voor wie nu de maat vol is. “Zelfs als het in mijn post.nl-app staat, worden ze gewoon niet geleverd. Twee weken geleden stond er zelfs niets in mijn app.” Zij belde met de klantenservice van het postbedrijf waar een medewerker meldde ‘dat een aantal bezorgers niet tegen het woord Israëlietisch kan.’ Dat heb ik vaker gehoord en we zullen opnieuw de discussie voeren om als Joods medium onze identiteit dan maar achter een wit schutblad te gaan verbergen. Wellicht dat onze naam meespeelt, maar het moet gezegd dat ook uitgevers van andere actuele weekbladen steen en been klagen, dus vrees ik dat het hier om iets structureels bij PostNL zelf gaat. En terwijl de service slechter wordt, stijgen de kosten. Een suggestie: als u niet kunt leven met een te laat bezorgd NIW, zeg dan niet op, maar kies voor een digitaal abonnement.

Maar monopolies? Ze zouden verboden moeten worden, want het beroerde is dat PostNL het enige bedrijf is dat nog 24-uursservice biedt. Bij concurrenten als DHL of UPC kunnen we niet aankloppen. Wordt het tijd om alle terechte klagers het telefoonnummer van PostNL maar door te geven? Of is het misschien een idee eens contact op te nemen met de postduivenvereniging?