Rapaille op de Dam

Rapaille. Het is er in iedere grote stad. Soms zit het zelfs in de gemeenteraad, kijk naar veroordeeld drugshandelaar en vertegenwoordiger van een islamitische partij, de antisemiet Arnoud van Doorn in Den Haag.

In het centrum van onze hoofdstad, op de Dam in Amsterdam, heeft rapaille het in de weekenden al lange tijd voor het zeggen. Ja, demonstreren, het recht op vrijheid van meningsuiting, is een groot goed, ook als dat tegen het beleid van de Israëlische regering is. Maar de maatschappij mag daarbij wel enige zuiverheid eisen. Op de Dam is dat niet het geval. Op deze plek wordt het land al jaren gedemoniseerd met veelal bloeddoorlopen beelden uit Syrië die worden toegeschreven aan Israël. Het haalt bij kenners het bloed onder de nagels vandaan.

Michael Jacobs strijdt hier al jaren tegen. Of hij dat effectief doet laat ik in het midden, want extremisme van Joodse kant heeft over het algemeen een averechts effect. Maar hij toont met zijn filmpjes wel de Jodenhaat in onze samenleving aan. Ook vorig weekend, een paar uur na de Auschwitzherdenking in het Wertheimpark, kwam een kansenparel op Jacobs af. Of Jacobs zich niet schaamde dat hij Joods was. De vraag werd diverse malen gesteld met daarbij de nodige krachttermen.

Het filmpje dat Jacobs vervolgens op YouTube zette, werd door de internetgigant verwijderd. Te aanstootgevend. Klopt. Aanstootgevend is het. Realiteit. Dat is het ook. Als we die niet kunnen tonen, hoe kan er dan actie worden ondernomen?

Nog geen drie weken geleden filmde Jacobs een andere kansenparel, dit keer uit christelijke hoek. Voor het eerst ondernam het CJO actie. De organisatie vroeg, terecht, burgemeester Femke Halsema een einde te maken aan deze abjecte saga die al jarenlang op de Dam gaande is.

Daarbij moet worden aangemerkt dat Michael Jacobs met enige regelmaat in een politiecel belandt. Dat is een feit. ‘De tegenpartij’ gaat consequent vrijuit, de politie grijpt naar ‘de andere kant’ heel wat minder daadkrachtig in.

Beste burgemeester Halsema, u sprak mooie woorden tijdens de Auschwitzherdenking. Maar is het niet tijd om tenminste één simpele daad te stellen? Die heeft maar één handtekening van u nodig. En ja, we weten allemaal dat bestrijding van het gedachtegoed van dit rapaille meer zal vergen. Ook van uw partij, GroenLinks. Kunnen wij op u rekenen?

Mede namens het nietsvermoedende winkelpubliek, bedankt.