Tussen angst en hoop
‘Daniel’ ontvluchtte Iran op zijn zestiende, samen met zijn broertje. Hij herinnert zich levendig de revolutie in 1979 en de gevaarlijke vlucht. Nu hoopt hij op vrijheid voor zijn voormalige landgenoten.
Escapisme
En toch werd het weer Poeriem. Want de beste tijd om het leven te vieren is wanneer je maar kunt. Niet eerder zag ik zo veel uitnodigingen voor poeriemfeesten, ter ere van koningin Ester die met haar oom Mordechai het Joodse volk redde uit de klauwen van Haman. De speciale driehoekige koekjes die worden gegeten, […]
15 mei 1948-nu – Waar ‘nooit weer’ ‘nog steeds’ betekent
Sinds de Israëlische onafhankelijkheid werden vrijwel alle Joden in de Arabische wereld het slachtoffer van een van de grootste etnische zuiveringen in de geschiedenis. Maar denk niet dat die pas op 15 mei 1948 begon.
Tijd om medeleven te tonen
Dinsdag 20 juni is het Wereldvluchtelingendag: een herinnering aan de immense uitdagingen waarvoor miljoenen mensen staan die gedwongen zijn hun huizen te verlaten als gevolg van oorlog en vervolging. Als Joodse gemeenschap hebben we een verantwoordelijkheid mededogen te tonen en een tastbaar verschil te maken voor mensen die een toevluchtsoord zoeken. Deze verantwoordelijkheid ligt aan […]
Land van melk en kibbeh
Sinds 2014 wordt op 30 november jaarlijks het gedwongen vertrek herdacht van bijna een miljoen Joden uit Arabische landen, dat na de stichting van de staat Israël plaatsvond. Velen kwamen in Israël terecht, anderen onder meer in de VS, Canada en Frankrijk. Niet alleen is een complete cultuur verdwenen, ook zijn miljarden aan bezittingen verloren gegaan. De stille exodus begint langzaam de aandacht te krijgen die hij verdient. Het NIW draagt bij met een achtdelige serie over Joodse vluchtelingen uit verschillende landen. Laatste aflevering: Carla Aronson, derde generatie uit Syrië.
Alleen de mezoeza is er nog
Benson Davidson vluchtte in 1968 vanuit de Pakistaanse havenstad Karachi naar Israël. In de islamitische republiek voelde zijn familie zich niet langer veilig. Met slechts enkele koffers vertrokken ze via Iran naar Israël, om uiteindelijk in Nederland terecht te komen.
De tweede uittocht
Toen Lucette Lagnado een kleuter was ontvluchtte haar familie Egypte. Samen met bijna een miljoen andere mizrachi-Joden hoorde ze tot de vluchtelingenstroom die onder dwang hun Arabische thuisland achter zich liet.