Dankzij uitstekend journalistiek werk van Bart Schut en Micky Cornelissen was het NIW afgelopen dinsdagavond als eerste pers op de verbazingwekkende locatie waar terroriste Rasmea Odeh sprak. In een zaal, De Verrekijker, op de VU-campus. U leest het allemaal vanaf pagina 10. Wessel Agterhof, de woordvoerder van de universiteit, was vooral woedend omdat de organisatie uit de pers moest vernemen wat er op het eigen terrein gaande was.
Het is niet de eerste keer dat de VU in verlegenheid wordt gebracht. Denk bijvoorbeeld aan die islamitische studentenvereniging die haatimam Haitham Al-Haddad (apologeten spreken liever van ‘omstreden’) op de VU wilde laten spreken, wat op het laatste moment werd verhinderd. Je kunt je afvragen waarom mensen als Rasmea Odeh en Al-Haddad zo ruim baan krijgen bij een wetenschappelijk instituut. Verschillende meningen laten horen, dat hoort bij een universiteit. Maar die kunnen er ook zijn zonder dit soort volk, aan wie onverdiend een podium wordt geboden. Dat niet alleen, ze vergaren er autoriteit mee. Feit is: mevrouw Odeh is een terroriste die bewust en met voorbedachten rade twee onschuldige studenten van 21 en 22 heeft vermoord. Daar valt geen speld tussen te krijgen. Internationale organisaties monitorden haar zaak en waren ervan overtuigd dat ze een fair proces had gekregen.
En dan zijn er toch nog figuren die heilig geloven in haar onschuld. Door het Algemeen Dagblad wordt ze een ‘omstreden Palestijnse spreekster’ genoemd. Een wat? AT5 sprak van een ‘ex-terroriste’. Van waar komen deze milde, verzachtende omschrijvingen? Waarom is het zo moeilijk te vertellen wat ze werkelijk is? Is het omdat Palestijnen nu eenmaal piëteit verdienen? Is het omdat ze misschien niet helemaal volwassen zijn en de meest verschrikkelijke acties mogen uitvoeren maar we deze ‘wreed onderdrukten’ als stoute kindjes liever niet ter verantwoording roepen? Het is een voortvloeisel van het idiote zwart-witdenken dat ten opzichte van het Israëlisch-Palestijnse conflict heerst. Het meest gecompliceerde conflict in de geschiedenis wordt immers – juist omdat het zo ingewikkeld is -voor het gemak gesimplificeerd en ingedeeld in goeden en kwaden en u mag raden wie de witten en de zwarten in dit geval zijn. Daarom wordt deze ordinaire terrorist een ‘omstreden Palestijnse spreekster’. Het is een politiek incorrecte correctheid waar je misselijk van wordt. Dus nog één keer: Odeh is de moordenaar van twee jonge studenten. Ze heeft nooit afstand genomen van haar wandaden of spijt betuigd. Een terrorist dus. Geen ex-, maar een echte. En daarmee basta.
Abonneer op het NIW
