We waren haar al bijna weer vergeten. Want waar Sigrid Kaag bij haar aantreden alles- behalve onomstreden was onder hen die Israël een warm hart toedragen, waren het de afgelopen weken toch vooral andere D66’ers die – in negatieve zin – van zich deden spreken.
Natuurlijk was daar leider Alexander ‘Penthouse’ Pechtold, die liet zien wat een kiezerhatende regentenpartij D66 is geworden toen hij stelde dat het niemand wat aanging dat hij een appartement cadeau had gekregen als gevolg van zijn innige vriendschap met een buitenlandse – want Canadese – diplomaat. Zelfs wanneer dit geen beloning voor bewezen diensten (ik denk aan zijn inzet voor het vrijhandelsverdrag CETA, zeer in het belang van de Canadezen) was en als wij Pechtold geen corruptie voor de voeten mogen werpen, dan was het toch in ieder geval belachelijk dat hij de schenking niet meldde. Want waarom een fles wijn van 13,50 euro wel en een flat van 135.000 euro niet hoeft te worden aangemeld, heeft nog geen D66’er mij kunnen uitleggen. (En o ja, een penthouse in Scheveningen voor 135.000 euro? Hoeveel belasting heeft Alexander met die waardebepaling wel niet ontdoken?)
En dan was daar natuurlijk Karin Hildur Ollongren, beter bekend als Kajsa en steeds meer ook als de ‘Zwarte Jonk- vrouw’, onze minister van Binnenlandse Zaken en oud-wethouder in Amsterdam, op wie nog nooit een Amsterdamse of Nederlandse kiezer heeft gestemd. Of dat nog niet vreemd genoeg is voor een partij die ooit is opgericht om bestuur en democratie te vernieuwen, gaat Ollongren ons referendum– hét kroonjuweel van D66 – afschaffen. Dat geen enkele regering op aarde behalve die van de Duitse Democratische Republiek dat ooit heeft gedaan, is geen belemmering voor Ollongren, want haar kijk op het stemveeplebs is ongeveer dezelfde als indertijd die van de communistische leiders in Oost-Berlijn. Tel daarbij de verregaande censuurwensen van Ollongren en haar partij op en de bijnaam ‘DDR66’ lijkt meer en meer gerechtvaardigd.
Verwarde man
Sigrid Kaag bleef buiten schot, zelfs toen Donald Trump besloot dat de Israëlische hoofdstad Jeruzalem voortaan de Israelische hoofdstad is. Dit in tegenstelling tot haar partijgenoot Reinier van Dantzig, lijsttrekker van de ‘democraten’ in 020, die de Amerikaanse president onmiddellijk verantwoordelijk stelde voor de aanval door een verwarde man (en vermoedelijk diabetespatiënt en/of racismeslachtoff er) op restaurant HaCarmel. Nee, onze minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking hield haar kruit droog tot het er echt toe deed.
Dat moment kwam vorige week toen Kaag met een pennenstreek 13 miljoen euro beschikbaar stelde voor de UNRWA, de organisatie die Palestijnse ‘vluchtelingen’ ondersteunt. Dit geld was nodig, volgens de VN-organisatie zelf tenminste, omdat de Amerikanen net hun subsidie van 125 miljoen dollar per jaar hadden gehalveerd. Vooropgesteld moet worden dat het bij die 13 miljoen – nog – niet om extra geld gaat, maar om het versneld beschikbaar stellen van al gereserveerde fondsen. Los van de vraag of de UNRWA een nuttig instituut is of juist de Palestijnse corruptie en slachtofferrol in stand houdt, zijn twee zaken opmerkelijk aan Kaags besluit.
Belangenverstrengeling
Ten eerste is er de belangenverstrengeling bij de minister zelf. En nee, dan heb ik het niet over haar nauwe banden met het Palestijnse regime (haar echtgenoot was topdiplomaat onder Jasser Arafat, van wie een portret met Kaags familie het bureau van de minister siert), maar over het feit dat zij van 1998 tot 2004 zélf voor de UNRWA werkte. En nog wel als ‘Chief of Donor Relations’, verantwoordelijk voor het binnenhalen van fondsen dus. In plaats van in een vloek en een zucht miljoenen Nederlands belastinggeld naar haar vrienden en oud-collega’s te sturen, had Kaag om de schijn van belangenverstrengeling te vermijden dit dossier moeten overdragen, bijvoorbeeld aan minister van Buitenlandse Zaken Halbe Zijlstra. Maar dat D66’ers met die schijn weinig moeite hebben, bleek hierboven al (zie: Pechtold, Alexander).
En ten tweede: stelt u zich eens voor dat u in Oost-Groningen woont. Dat uw huis alleen nog van ellende aan elkaar hangt na alle bevingen en bevinkjes die de ondergrondse aardgasroofb0uw heeft veroorzaakt. Dat u al jaren wacht op fatsoenlijke compensatie en keer op keer door politici in Den Haag wordt verteld geduld te hebben. Dat het geld echt wel eens komt, als u maar afwacht en vertrouwt op de regering.En dat dan diezelfde regering tien dagen na de zwaarste aard- beving die ons land ooit trof in razend tempo 13 miljoen euro niet naar Loppersum, maar naar Ramallah stuurt. Kunt u het uw mede-Groningers dan kwalijk nemen wanneer hen het vermoeden bekruipt dat hun regering in Den Haag – met de D66-leiding als boegbeeld – zich meer interesseert voor het lot van de gemiddelde Palestijn dan dat van haar eigen onderdanen in de periferie?
Abonneer op het NIW
