Gravin Schrikbeeld

Elke natie heeft de regering die het verdient, schreef de Franse filosoof Joseph de Maistre aan het begin van de negentiende eeuw. Maar we gaan het in mijn eerste jewcy column voor het NIW niet hebben over filosofen of regeringen, die zijn niet sappig genoeg. Wel kun je je afvragen of De Maistres woorden ook gelden voor koningshuizen. Als dat zo is, mogen Nederlandse Joden de Denen benijden, want de deze week afgetreden koningin Margrethe II is het schoolvoorbeeld van wat een monarch hoort te zijn: intelligent, ontwikkeld, elegant en een vriendin van de Joodse gemeenschap. 

Margrethe werd geboren in het fatale 1940, misschien heeft het jaar dat de nazi’s haar land bezetten meegespeeld in de hechte band die zij met de Deense Joden heeft. Een week na het terreurbloedbad van 7 oktober deed zij wat elk staats- of regeringshoofd in Europa had moeten doen: zij woonde een dienst bij in de Grote Synagoge van Kopenhagen. Heeft Willem-Alexander de Snoge, Obrecht of de LJG bezocht sindsdien?

Eerlijk gezegd geloof ik niet dat elk volk de koning(in) krijgt die het verdient, maar misschien wel elke generatie. Wilhelmina was de juiste vrouw om Nederland in de oorlog te leiden, zij het vanuit haar zelfgekozen ballingschap. Juliana was als een moeder tijdens de wederopbouw. Beatrix paste op een of andere manier bij de jaren tachtig en de decennia daarna en Willem-Alexander … ach. Nederland is er deze eeuw ook niet per se een beter land op geworden. Moeten wij ons zorgen maken over zijn opvolgster Amalia? Wel als zij een typisch product van haar generatie zal blijken te zijn.

Gen-Z

In dat opzicht is er in haar eigen familie het schrikbeeld te zien van de ultieme gen-Z’er. U weet over wie ik het heb: Eloise Sophie Beatrix Laurence gravin van Oranje-Nassau, jonkvrouw van Amsberg. Kortweg Lady E. (die is niet van mij, maar komt uit Tarantino’s Reservoir dogs). Eloise is alles wat je niet wilt als koningin, alles wat degenen die nog in het vorig millennium geboren zijn, verafschuwen aan de generatie Z. 

Bij haar geboorte in 2002 had Lady E. de pech dat zij geen prinses mocht worden, hoewel vader Constantijn zichzelf wel prins mag noemen. Men was het erover eens dat de wildgroei aan prinsen en prinsessen een halt toegeroepen moest worden, dus werd Eloise ‘slechts’ gravin. Dat was dus niet – zoals menigeen lijkt te denken – omdat haar moeder Laurentien Brinkhorst niet van adel is. We zijn geen snobs, dus denken we ook niet dat dat de oorzaak is waardoor Eloise niet de snuggerste is. Want dat is ze echt niet. 

Elke generatie krijgt de monarch die zij verdient

Dat blijkt als je luistert naar een interview met de gravin, waarin zij vertelt dat zij zich graag bij Extinction Rebellion zou willen voegen, maar dat zij daar geen tijd voor heeft omdat zij te druk bezig is de wereld over te vliegen. Of als zij ‘spontaan’ opduikt in een verborgencamerafilmpje om ‘fakking’ racisme te bestrijden. Of als zij de godganse dag selfies op haar Instagramaccount zet om vervolgens in de Linda te klagen dat ze overal maar herkend wordt. 

‘Iets’ doen

Het ergste zijn haar pogingen influencer te worden. Daar is zelfs een woord voor bedacht: jawel, gravincluencer. Weet u als boomer of gen-X’er ook meteen wat de kids met cringe bedoelen. In die hoedanigheid sprak Eloise recent haar steun uit aan de Palestijnen in Gaza. En wie denkt: o, dan zal ze zich ook wel inzetten voor de Israëlische slachtoffers van het barbaarse seksuele misbruik door terroristen of voor de gijzelaars, heeft zich niet in Lady E.’s stamboom verdiept. Haar grootvader Laurens-Jan Brinkhorst is nog steeds lid van de raad van advies van het hyperantisemitische The Rights Forum. 

Nu had ik hierboven al even aangestipt dat Eloise niet het scherpste stuk gereedschap in de Oranje-Nassaukist is, maar zij wilde natuurlijk wel iets doen voor die arme Gazanen. En ‘iets’ betekent al snel ‘iets’ met geld. Ze had natuurlijk haar familie aan kunnen spreken die dankzij uw belastinggeld puissant rijk is, maar zij deed wat je als gen-Z’er doet: zij zette een filter op haar TikTok-account, waardoor haar volgers geld naar Gaza zouden sturen. Wat natuurlijk helemaal niet – heus! – in verkeerde handen terecht zou zijn gekomen. Gelukkig bleek Eloise niet slim genoeg te begrijpen hoe zoiets werkt en kon er geen cent gedoneerd worden, ongetwijfeld tot grote spijt van Hamas. 

Moraal van dit verhaal: als Eloise inderdaad symbool staat voor deze generaties Oranje-Nassau zijn wij als land fakking in de problemen. Mijn advies: vind zo snel mogelijk een Deense prins om Amalia aan uit te huwelijken. Of een prinses, het is immers 2024.