Na 46 jaar neem ik afscheid van de PvdA
In het NIW corresponderen vader en zoon Waterman om de week met elkaar over wat hen bezighoudt. Vader Michel meldt deze week dat hij afscheid moet nemen van ‘zijn’ PvdA. Inclusief zijn afscheidsbrief.
Dichtbij
‘Change of plans,’ roept N. al bij de voordeur. Hij zet een boodschappentas op het aanrecht en legt uit dat het plan om het ontbijtbuffet in het Turkse restaurant Serifoglu te proberen, moet wachten tot de volgende keer. “Ik maak straks zelf een lunch, jouw favoriete Reubensandwich, ik heb alle spullen meegenomen.” N. is een […]
Middelvinger
Ooit hoorde ik hoe een van onze rabbijnen mijn moeder troostte, nadat haar tweede echtgenoot veel te jong was overleden: “Koddesj Borchoe haalt de mensen die hem het liefst zijn het eerste naar zich toe.” Mijn moeder had hier wel iets aan, denk ik. Op mij, ongelovige thomas, maakten de woorden minder indruk. Maar toch […]
Kastanjeklucht
In een oorlog gaat veel verloren. Altijd. Nog maar een uur geleden keek ik naar het achtuurjournaal en kwamen de beelden uit de Oekraïense stad Marioepol keihard binnen. Stad? Voormalige stad moet ik zeggen: er staat werkelijk geen steen meer op de andere. Je verstand staat stil bij weloverwogen verwoestingen van deze omvang. Ook cultureel […]
Blij bij een matseive
En? Hoe was het in Elburg?’ wilde goede vriend L. weten. “Eh, ja, leuk,” antwoordde ik. “Nou, het enthousiasme spat er niet vanaf,” vond L. Eigenlijk had hij wel een punt. Ka, de liefde van mijn leven, en ik waren nog nooit in Elburg geweest. We begonnen ons er bijna voor te schamen, want iedereen […]
Noroez
We wonen inmiddels zo’n 32 jaar in Amstelveen. Voor mij, geboren en getogen Amsterdammer, was het geen liefde op het eerste gezicht. Ik kwam niet terecht in wat je een sprankelend oord zou kunnen noemen. Amstelveen was nogal doods en volstrekt wit. Een goede roti kon je er niet vinden, voor een Turkse of Marokkaanse […]
De Mokumse geniza
I n mei 2002 maakten we een stedentripje naar Caïro: de liefde van mijn leven en ik, samen met drie goede vrienden. Voordat we de tickets boekten, bespraken we of zo’n reis wel veilig was. Vijf Joden op stap in de Egyptische hoofdstad, was dat verstandig? Geen probleem, concludeerden we, een Egyptenaar ziet aan onze […]
Tweede kans
Van jongs af aan ben ik vertrouwd met het ‘Joodse blaadje’. Mijn moeder z”l spelde ieder nummer van het NIW, van linksboven naar rechtsonder. Wat zou ze trots geweest zijn als ze had mogen meemaken dat haar zoon columns schreef in haar lijfblad. Zelfs over de column die u nu leest, had ze mij complimenten […]
Buikpijn
Tante Suze was niet een echte tante. In die zin dat er geen familierelatie was. Niets bijzonders natuurlijk, zo’n tante of oom hadden we allemaal. Een buurman of buurvrouw, een vriend of vriendin van onze ouders, gevoelsmatig waren ze te dichtbij voor ‘mevrouw’ of ‘mijnheer’. Tante en oom dus. Voor ons, Joodse kinderen die in […]
Sorry, limoenman
Joden en auto’s. Niet zo’n voor de hand liggende combinatie denkt u? Nou… Op weg naar de vakantiebestemming in Zuid-Frankrijk begaf onze oude Citroën het. Ik schreef daar in mijn vorige NIW-column over. De ANWB repatrieerde het vehikel en leverde het keurig af in Amstelveen. Johan, onze onvolprezen garagist, bevestigde onze bange vermoedens: “Jullie auto […]