Twee mannelijke bewoners van verzorgingshuis Beth Shalom werden in het weekend van 21 maart opgenomen in het ziekenhuis. Sylvia Dreese (62), bewoonster van een van de seniorenwoningen, vertelt: “Ik kwam terug van boodschappen doen toen ik ineens twee ambulances met gillende sirenes aan zag rijden. Ze stopten bij Beth Shalom. Daar kwamen als marsmannetjes verklede ambulancebroeders uit. Ik dacht meteen: O, het is zo ver.”
Inderdaad blijkt het coronavirus ondanks alle voorzorgmaatregelen niet aan de deur van Beth Shalom voorbij te zijn gegaan. Eén bewoner van het zorgcentrum, een man op zeer hoge leeftijd, overleed in het ziekenhuis. De andere man die werd opgenomen krabbelt inmiddels weer een beetje op. Er zijn meer bewoners bij wie het virus is geconstateerd. Madelon Bino, manager Joodse zorg en welzijn bij Beth Shalom, vertelt dat direct maatregelen genomen zijn volgens het protocol. Een etage is nu deels ingericht als quarantaineafdeling, omdat enkele andere bewoners klachten hebben. “Ze worden met alle mogelijke aandacht verzorgd,” zegt Bino.
Sylvia Dreese ligt zelf verkouden op bed, maar haast zich te zeggen: “Nee, nee, ik heb geen koorts. Ik ben van de gebeurtenissen van afgelopen weekend natuurlijk wel erg geschrokken. We worden al een tijdje gewaarschuwd en iedereen blijft binnen en netjes op afstand. Behalve als je in de lift staat, natuurlijk, dan is die afstand niet mogelijk.” Dan kan iedereen daar toch een voor een gebruik van maken? “Het kan wel, maar het gebeurt niet.” Bino: “Tja, dat zie je ook in de supermarkt. Weinig mensen houden daar echt afstand. Maar hier hangen overal waarschuwingen met: houd anderhalve meter afstand van elkaar.”
Essentieel contact
Nu vanwege landelijke maatregelen het zorgcentrum zelf geen bezoekjes meer toelaat en het nieuws over corona in het tehuis doorsijpelt in de gemeenschap, heeft iedereen die in Beth Shalom werkt het extra druk. Dag en nacht bellen bezorgde familieleden: gaat het wel goed met vader, moeder, opa of oma? “Dat contact is nu natuurlijk essentieel. Er wordt veel geskypet, met familieleden hier in Nederland, maar ook in Amerika en Israël,” vertelt Madelon Bino. “Onze voornaamste opdracht is: iedereen gezond houden. Dat geldt voor de bewoners én voor onze medewerkers, die keihard werken. Dubbele diensten zijn nog niet nodig, we krijgen veel hulp van vrijwilligers en zelfs ex-verpleegkundigen melden zich, dat is ontzettend dierbaar. Een aantal dingen die we doorgaans voor onze bewoners organiseren, kunnen nu even niet plaatsvinden, zoals gemeenschappelijke activiteiten.
We proberen iedereen daarom zoveel mogelijk individuele aandacht te geven. Mensen worden even extra verwend, met een extra kroketje of iets anders lekkers. Maar fit blijven, dat is nu het belangrijkst want als iedereen tegelijk ziek wordt, zal het echt problematisch worden.”
De aanleunwoningen grenzen aan het eigenlijke zorgcentrum. “Die wooneenheden zijn zelfstandig, bezoekers kunnen er nog gewoon in- en uitlopen,” zegt Sylvia Dreese. “Iedereen kijkt hier echt wel uit, hoor. En wat fijn is, we kunnen als bewoners van deze aanleunwoningen altijd nog een beroep doen op de keuken van het tehuis. Dus je hoeft niet per se de deur uit voor boodschappen.”
Individuele acties
Ook mensen buiten het zorgcentrum zijn zich bewust van de problemen die het virus en de maatregelen die daarop volgden, in Beth Shalom veroorzaken. Allerlei organisaties willen assistentie verlenen, zoals JMW en Maccabi. En er zijn individuele acties. Madelon Bino: “Er werden bossen bloemen bezorgd en van de week kregen we zomaar een hele berg cupcakes binnen.” Dat was een initiatief van Vibeke Cohen van Taart voor jou. Dankzij donaties van Facebookvrienden kon zij de honderd cupcakes afleveren bij het personeel. “Een groot deel van de staf zit ziek thuis,” schreef zij op haar Facebookpagina, “de rest loopt zich de benen uit het lijf om te helpen en te zorgen. Ze moeten een groot aantal telefoontjes beantwoorden met vragen van familieleden die willen weten hoe het met hun ouders en grootouders gaat. Hopelijk worden de medewerkers hier eventjes vrolijk van!”
Foto: Bop Architecten
Abonneer op het NIW
