Dealbreaker

Er zit een man in het Witte Huis die denkt dat-ie een hele pief is, want hij is de baas van de westerse wereld.

Hij heeft het Amerikaanse volk van alles beloofd. Ook heeft hij zijn buitenlandse vrienden van alles beloofd. Maar sinds de eerste dag dat hij zich president mag noemen, trekt hij allerlei gedane beloften in. Een paar voorbeelden: de Amerikaanse ambassade moest worden verplaatst naar Jeruzalem, en toen weer niet. Jeruzalem was de ondeelbare hoofdstad van Israël, en toen weer niet. De Klaagmuur is Joods, maar volgens een van zijn medewerkers, nu weer niet. Hij wilde tijdens zijn bezoek volgende week aan Israël een speech geven op Massada, en toen weer niet. Nu wordt het een bezoek aan Betlehem, het laatste nieuws. We gaan het wel zien.

Op het Israëlische ministerie van Algemene en Buitenlandse Zaken moeten ze zich een week voor Trumps komst zo langzamerhand de haren uit het hoofd trekken. Was will das Weib? Wat we in ieder geval wel weten, is dat de man heel graag interessant wil overkomen op zijn gesprekspartners. En als je zelf niets interessants te melden hebt, dan jat je het maar. Bijvoorbeeld als je als president supergeheime informatie krijgt van de Israëli’s, over een IS-plan om een vlucht naar Amerika op te blazen door middel van laptops. Dat vertel je gewoon gezellig door aan een Russische minister, die natuurlijk zijn eigen agenda heeft, waarna de informatie op de internationale straat terechtkomt. Arme Israëlische spion, die waarschijnlijk jaren heeft gedaan over het levensgevaarlijke infiltreren bij de extremistische koppensnellertjes. Israël is woedend. Je mag veel dingen doen maar een spion in gevaar brengen is voor de Israëli’s een dealbreaker.

Moraal van dit verhaal? Beste Bibi, die narcistische, onbetrouwbare puber in het Witte Huis is helemaal niet Your New Best Friend, en het is verstandig in zijn buurt je mond te houden. Beste Donald, een succesvol zakenman is nog geen succesvol politicus. Gooi, voor je nog meer brokken maakt, de handdoek in de ring. Echt, we zullen je het niet kwalijk nemen. Maar mocht je, tegen alle verwachtingen in, werkelijk in staat zijn een deal te maken tussen Israël en de Arabische wereld, dan neem ik mijn woorden meteen terug en mag je van mij de Nobelprijs voor de Vrede winnen. Net als je voorganger, maar dan verdiend.